Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2010 r., sygn. I OSK 987/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rajewska, Sędzia NSA Ewa Dzbeńska, Sędzia del. NSA Jerzy Stankowski (spr.), Protokolant asystent Katarzyna Myślińska, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2010r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 25 marca 2010r. sygn. akt II SA/Sz 54/10 w sprawie ze skargi M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] listopada 2009r. nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia alimentacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 25.03.2010 r. sygn. II SA/Sz 54/10 oddalił skargę M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Szczecinie z dnia [...] listopada 2009r. nr [...] w przedmiocie przyznania świadczenia alimentacyjnego.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Prezydent Miasta Szczecina decyzją z dnia [...] października 2009 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 2 pkt 10 w związku z art. 12 ust. 1, art. 9, art. 10, art. 20 ust. 2 i art. 25 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2009 r. Nr 1, poz. 7 ze zm.), po rozpatrzeniu wniosku M. O., odmówił przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego dla N. K. i W. K. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują, jeżeli dochód rodziny w przeliczeniu na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty 725 zł. jak wskazano, w rozpoznawanym przypadku dochód na jednego członka rodziny wynosi [...] zł, a zatem przekracza dopuszczalną wysokość przewidzianą do otrzymania wnioskowanego świadczenia.

Od decyzji tej odwołanie złożyła M. O. wnosząc o jej zmianę i przyznanie świadczenia alimentacyjnego na okres zasiłkowy 2009/2010 w wysokości po 500 zł na każde z dzieci. W odwołaniu strona podniosła, że w motywach wydanej decyzji organ nie podał w jaki sposób wyliczył dochód rodziny. Dopiero z rozmowy z pracownikiem organu poinformowano ją, że do dochodu wliczono alimenty uzyskane na dzieci w 2008 r. Zdaniem strony, do dochodu nie powinna zostać doliczona kwota otrzymanych w tym okresie alimentów, skoro dzieci nie otrzymują ich od marca 2009 r., a egzekucja tych alimentów jest bezskuteczna. Okoliczność zaprzestania płacenia alimentów powinna być zatem potraktowana przez organ jako utrata dochodu, o której mowa w art. 2 pkt 17 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. M. O. przyznając, że ustawodawca nie wymienił zaprzestania płacenia alimentów jako zdarzenia powodującego utratę dochodu, uznała jednak, że za takim rozumieniem przepisu przemawia zarówno definicja osoby uprawnionej, określona w art. 2 pkt 2 i pkt 11 ustawy oraz cel ustawy zawarty w jej preambule, zgodnie z którym, Państwo ma wspierać osoby ubogie niebędące w stanie samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb w sytuacji, gdy nie otrzymują należnego im wsparcia od osób zobowiązanych wobec nich do alimentów. Przyjęcie poglądu organu prowadziłoby, w ocenie odwołującej się, do sytuacji, w której rodzic nie mając środków na utrzymanie dzieci, jednocześnie nie ma możliwości uzyskania świadczenia alimentacyjnego tylko z tej przyczyny, że w poprzednim roku otrzymywał alimenty na dzieci od drugiego rodzica. Odwołująca się podniosła, iż dla oceny sytuacji dochodowej należy wziąć pod uwagę czas bieżący, w którym dzieci nie otrzymują świadczenia alimentacyjnego, a nie rok poprzedni.