Wyrok NSA z dnia 21 września 2010 r., sygn. I OSK 1645/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Janina Antosiewicz Sędzia NSA Arkadiusz Despot-Mładanowicz Sędzia WSA del. Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 21 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Skarbu Państwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 września 2009 r. sygn. akt IV SA/Wa 846/09 w sprawie ze skargi M. P. na postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosku 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. zasądza od M. P. na rzecz Ministra Skarbu Państwa kwotę 280 (dwieście osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 2 września 2009 r. w sprawie o sygn. akt IV SA/Wa 846/09 uchylił postanowienie Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] marca 2009 r. nr [...] oraz poprzedzające je postanowienie tegoż Ministra z dnia [...] lutego 2009 r. Nr [...], którym zwrócił M. P. wniosek o wypłatę rekompensaty za przejęte na rzecz skarbu Państwa grunty leśne o łącznej pow. 321,8 ha, objęte wykazem hipotecznym nr [...] "M.", położone w gminie B., powiat L., jako wniesiony w sprawie, w której właściwy jest sąd powszechny. Sąd I instancji wydając powyższy wyrok przyjął następujące ustalenia faktyczne i prawne:

Pismem z dnia [...] stycznia 2009 r. M. P. wystąpiła na podstawie art. 7 ustawy z dnia 6 lipca 2010 r. o zachowaniu narodowego charakteru strategicznych zasobów naturalnych kraju (Dz.U. Nr 97, poz. 1051 ze zm., dalej ustawa o zachowaniu) o przyznanie rekompensaty z tytułu utraty przez W. W. - jej poprzednika prawnego na rzecz Skarbu Państwa własności lasów.

Minister Skarbu postanowieniem z [...] lutego 2009 r. zwrócił przedmiotowy wniosek jako wniesiony w sprawie, w której właściwy jest sąd powszechny, stwierdzając przy tym, ze art. 7 ustawy o zachowaniu nie został przez ustawodawcę na tyle skonkretyzowany, alby można było stwierdzić, że stanowi on podstawę do wszczęcia postępowania administracyjnego.