Postanowienie NSA z dnia 20 sierpnia 2010 r., sygn. II OSK 1491/10

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Runge - Lissowska po rozpoznaniu dnia 20 sierpnia 2010 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Gminy Paszowice na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2010 r. sygn. akt IV SA/Wa 2119/09 o odrzuceniu skargi Gminy Paszowice na pismo Dyrektora Departamentu Obszarów Natura 2000 Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska z dnia [...] października 2009 r. nr [...] w przedmiocie obszarów Natura 2000 postanawia: oddalić skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę Gminy Paszowice na pismo Dyrektora Departamentu Obszarów Natura 2000 Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. Sąd podkreślił, iż w ocenie skarżącej Gminy pismo to jest w istocie odmową rozpatrzenia odwołania od nierozpatrzenia jej wniosków wniesionych w ramach opiniowania obszarów Natura 2000. Gmina podniosła, iż w toku czynności materialno - technicznych prowadzących do utworzenia obszaru Natura 2000 PLH 02_41 Góry i Pogórze Kaczawskie nie została w żaden sposób uwzględniona opinia Rady Gminy zawarta w uchwale z dnia [...].06.2009 r., w związku z czym Rada Gminy podjęła w dniu [...].09.2009 r. kolejną uchwałę, w sprawie wniesienia odwołania od nieuwzględnienia jej opinii. W odpowiedzi na powyższą uchwałę Dyrektor wystosował pismo z dnia [...].10.2009 r., będące przedmiotem skargi. W piśmie tym Dyrektor poinformował Gminę, że proces tworzenia obszarów Natura 2000 jest procesem legislacyjnym, a nie postępowaniem administracyjnym, co oznacza, iż niedopuszczalnym jest wnoszenie środków zaskarżenia w stosunku do tego procesu. Organ podkreślił, iż opinia Rady Gminy co do planowanych granic obszaru nie jest dla niego wiążąca. We wniesionym środku odwoławczym Gmina domagała się stwierdzenia nieważności przeprowadzonych prac planistycznych nad obszarem Natura 2000, bowiem w jej ocenie pomijały one udział społeczeństwa, co stoi w sprzeczności z normami prawa krajowego i wspólnotowego. Ponadto zdaniem Gminy przepisy krajowe regulujące przedmiotową tematykę zostały błędnie implementowane.