Wyrok NSA z dnia 11 czerwca 2010 r., sygn. I OSK 1700/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Joanna Runge-Lissowska Sędziowie sędzia NSA Ewa Dzbeńska sędzia del. WSA Marian Wolanin ( spr. ) Protokolant Piotr Baryga po rozpoznaniu dnia 11 czerwca 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 25 września 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 704/09 w sprawie ze skargi A. Z. na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Olsztynie z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie wydalenia ze służby oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 września 2009 r. sygn. akt II SA/Ol 704/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie oddalił skargę A. Z. na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w Olsztynie z dnia [...] maja 2009 r. nr [...] w przedmiocie wydalenia ze służby.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Orzeczeniem z dnia [...] marca 2009 r. wydanym przez Dyrektora Aresztu Śledczego w B. uznano A. Z. za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów polegających na tym, iż nie stawił się przed Wojewódzką Komisją Lekarską MSWiA celem zbadania zdolności fizycznej i psychicznej do służby, nie podał aktualnego adresu zamieszkania i numeru telefonu i nie pozostawał w stałej dyspozycji z przełożonym ds. osobowych w okresie zawieszenia w czynnościach służbowych, tj. czynów stanowiących naruszenie art. 125 ust. 3 pkt 1, 2, 3 i 5 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej i wymierzono mu za to karę dyscyplinarną wydalenia ze służby.

Obwinionego skierowano na badania celem ustalenia jego dalszej przydatności do służby, gdyż stan jego kondycji psychicznej budził wiele wątpliwości. Na wyznaczone w dniach [...] lipca 2008 r. i [...] sierpnia 2008 r. terminy badań A. Z. nie stawił się, usprawiedliwiając swoją nieobecność zwolnieniem lekarskim, zaś na kolejny termin w dniu [...] listopada 2008 r. nie stawił się bez usprawiedliwienia. Tym samym zgodnie z §23 regulaminu w sprawie sposobu pełnienia służby przez funkcjonariuszy Służby Więziennej obwiniony nie wykonał polecenia służbowego, co w świetle art. 125 ust. 2 i 3 pkt 2 ustawy o Służbie Więziennej jest naruszeniem dyscypliny służbowej, za które funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej. Ponadto, z treści notatki policyjnej z dnia [...] lutego 2009 r. wynika, iż A. Z. nie zamieszkuje pod adresem, który podał komórce kadrowej Aresztu Śledczego w B., a w toku służby funkcjonariusz nie zgłaszał zmiany miejsca zamieszkania oraz zmiany numeru telefonu, do czego jest zobowiązany w myśl powołanego regulaminu. Również z treści notatek służbowych - sporządzonych w okresie od dnia [...] stycznia 2009 r. do dnia [...] lutego 2009 r. przez starszego inspektora ds. kadr Aresztu Śledczego w B. - wynika, że mimo wielokrotnych prób dodzwonienia się pod podany przez A. Z. numer telefonu, próby nawiązania kontaktu nie powiodły się. Kontrole miejsca zamieszkania także nie odniosły skutku, bowiem wymienionego nie zastano pod wskazanym adresem. Uniemożliwiło to doręczenie funkcjonariuszowi delegacji służbowej celem stawienia się w Zespole Medycyny Pracy w Olsztynie i poddaniu się badaniom kontrolnym po przebytej długotrwałej chorobie trwającej powyżej 30 dni. Funkcjonariusz nie przedstawił żadnego usprawiedliwienia, a stosownie do zapisów regulaminu funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych jest obowiązany stawić się w jednostce organizacyjnej Służby Więziennej, w której pełni służbę na wezwanie przełożonego właściwego w sprawach osobowych. Postawa A. Z. budzi coraz większe obawy co do dalszego prawidłowego realizowania przez niego zadań służbowych w bezpośrednim kontakcie z osadzonymi bez narażania na niebezpieczeństwo siebie, jak i innych. Przy ustalaniu winy funkcjonariusza oraz wymiarze kary wzięto pod uwagę rodzaj i wagę popełnionych przewinień, okoliczności ich popełnienia, stopień winy oraz pobudki działania, zachowanie się funkcjonariusza przed i po popełnieniu przewinienia, opinię służbową i fakt, iż wymierzono mu już karę dyscyplinarną ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku za podobne przewinienie, a ponadto popełnienie kolejnych 3 przewinień, świadczących o lekceważącym stosunku funkcjonariusza do przełożonych i do służby.