Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 25 lutego 2010 r., sygn. I OSK 1218/09

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędziowie sędzia NSA Janina Antosiewicz sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Protokolant Marcin Rączka po rozpoznaniu w dniu 25 lutego 2010 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej R. O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 grudnia 2008 r. sygn. akt II SA/Wa 1100/08 w sprawie ze skargi R. O. na orzeczenie Komendanta Głównego Policji z dnia (...) maja 2008 r. nr (...) w przedmiocie odmowy uchylenia orzeczenia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. akt II SA/Wa 1100/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę R. O. na orzeczenie Komendanta Głównego Policji z dnia (...) maja 2008 r. nr (...) w przedmiocie odmowy uchylenia orzeczenia.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż Komendant Wojewódzki Policji w Szczecinie orzeczeniem z (...) stycznia 2006 r. nr (...) utrzymał w mocy orzeczenie Komendanta Miejskiego Policji w Szczecinie z (...) października 2005 r., którym uznał nadkom. R. O. winnym popełnienia zarzucanych mu przewinień dyscyplinarnych i wymierzył karę dyscyplinarną nagany.

Wnioskiem z 21 marca 2007 r. skierowanym do Komendanta Wojewódzkiego Policji w Szczecinie R. O. zwrócił się o wznowienie postępowania dyscyplinarnego, zakończonego prawomocnym orzeczeniem nr (...) z (...) stycznia 2006 r. Jako przesłankę uzasadniającą wznowienie postępowania wskazał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 19 marca 2007 r. w sprawie o sygn. K 47/05, którym orzekł o niezgodności art. 135f ust. 1 pkt 4 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji z art. 42 ust. 2 Konstytucji w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP w zakresie, w jakim przepis ten ograniczał jego prawo do faktycznej i profesjonalnej obrony. R. O. wskazał ponadto, że przepis art. 135f ust. 1 pkt 4 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji dyskryminował go jako obywatela.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00