Wyrok NSA z dnia 10 grudnia 2010 r., sygn. II FSK 1412/09

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w przypadku prowadzenia postępowania w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty oraz postępowania w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego nie zachodzi tożsamość spraw, a przyjęcie poglądu przeciwnego prowadziłoby do wniosku, iż w przypadku dopatrzenia się podstaw do wydania decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego po podjęciu decyzji stwierdzającej nadpłatę podatku, organ podatkowy powinien najpierw pozbawić te ostatnią mocy prawnej w odpowiednim trybie nadzwyczajnym, co raziłoby niezrozumiałym formalizmem oraz podważałoby logikę konstrukcji ukształtowanych przepisami art. 21 § 3 i art. 75 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Maria Grabowska, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 10 grudnia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 1 kwietnia 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 3530/08 w sprawie ze skargi W. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 1 kwietnia 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu skargi W.T. uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 października 2008 r. i poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 15 lipca 2008 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oraz określenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Skarżący w dniu 14 sierpnia 2007 r. złożył korektę zeznania o wysokości osiągniętych dochodów za 2006 r. oraz wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych w wysokości 2.912,00 zł z tytułu nienależnie pobranego przez Syndyka masy upadłości E. Sp. z o.o. podatku dochodowego od wierzytelności - odszkodowania, zwolnionego z podatku. Wyjaśnił, że 24 lutego 2006 r. Sędzia Komisarz Sądu Rejonowego w E. na podstawie wyroku Sądu Rejonowego dla W. z dnia 17 lutego 2004 r. zatwierdził w ostatecznym planie podziału masy upadłości wierzytelność, będącą odszkodowaniem otrzymanym na podstawie wyroku sądowego.