Wyrok NSA z dnia 16 września 2010 r., sygn. I FSK 1469/09

Wprawdzie zgodnie z prawem unijnym, języki obowiązujące w państwach członkowskich są jednocześnie oficjalnymi urzędowymi językami, jednakże dotyczy do jedynie instytucji wspólnotowych, w ramach których uprawnione jest posługiwanie się tymi językami. W zakresie relacji pomiędzy organem podatkowym a podatnikiem na terytorium państwa polskiego regułą jest komunikowanie się w języku polskim.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki, Sędzia WSA del. Tomasz Kolanowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 16 września 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 28 maja 2009 r. sygn. akt III SA/Wa 230/08 w sprawie ze skargi M.C. E. B.V. z siedzibą w H. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 2 grudnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz M.C. E. B.V. z siedzibą w H. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 28 maja 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 230/09, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone przez M. C. E. B. z siedzibą w H. postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 2 grudnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie pozostawienia bez rozpatrzenia wniosku w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług.

Sąd I instancji przyjął stan faktyczny sprawy, z którego wynika, że wnioskiem z dnia 1 czerwca 2006 r. spółka zwróciła się do Naczelnika Drugiego M. Urzędu Skarbowego W. o zwrot podatku VAT za okres styczeń - grudzień 2005 r.

Postanowieniem z dnia 27 sierpnia 2008 r. organ podatkowy pozostawił wniosek spółki bez rozpatrzenia. Wskazał, że wniosek ten nie spełniał wymogów formalnych określonych w przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 kwietnia 2004 r. w sprawie zwrotu podatku od towarów i usług niektórym podmiotom (Dz. U. Nr 89, poz. 851 ze zm., dalej: "rozporządzenie"). W związku z tym organ wezwał stronę - w trybie art. 169 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: "O.p.") - do uzupełnienia wniosku o tłumaczenie przysięgłe zaświadczenia wskazującego, że podmiot uprawniony do zwrotu VAT jest podatnikiem podatku od towarów i usług lub podatku o podobnym charakterze w kraju siedziby lub miejsca zamieszkania albo miejsca prowadzenia działalności gospodarczej ze szczególnym uwzględnieniem rodzaju prowadzonej działalności. W wystosowanym do spółki wezwaniu pouczono stronę, że nieuzupełnienie braków formalnych wniosku w terminie 7 dni spowoduje pozostawienie wniosku bez rozpatrzenia. W odpowiedzi na to wezwanie z dnia 29 listopada 2006 r. skarżąca w dniu 1 marca 2007 r. przesłała szereg dokumentów w tym m.in. kserokopię zaświadczenia wraz z jego tłumaczeniem przysięgłym na język polski oraz wyciąg z rejestru handlowego wraz z tłumaczeniem przysięgłym na język polski. W ocenie organu I instancji z zebranych w sprawie materiałów dowodowych jednoznacznie wynika, że wymagane od skarżącej dokumenty wpłynęły do organu z rażącym naruszeniem wyznaczonego terminu na ich złożenie. Wezwanie z 29 listopada 2006 r. zostało bowiem odebrane przez Skarżącą 13 stycznia 2007 r., natomiast odpowiedź wpłynęła do organu 1 marca 2007 r.