Wyrok NSA z dnia 23 marca 2010 r., sygn. II FSK 1851/08

Organ podatkowy nie jest skrępowany żadnymi regułami dowodowymi, a podstawę faktyczną rozstrzygnięcia podatkowego ustala oceniając wiarygodność i siłę dowodową poszczególnych środków dowodowych na podstawie swego wewnętrznego przekonania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz (sprawozdawca), Sędziowie NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka, WSA del. Tomasz Zborzyński, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 5 sierpnia 2008 r. sygn. akt I SA/Rz 455/08 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 18 lutego 2008 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. B. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w R. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 5 sierpnia 2008 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w sprawie o sygnaturze akt I SA/Rz 455/08, oddalił skargę M.B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w R. z dnia 18 lutego 2008 roku w przedmiocie ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004 rok od przychodów nieujawnionych. Ze stanu sprawy przedstawionego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że decyzją z dnia 30 listopada 2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w J. ustalił M.B. zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych za 2004 rok w kwocie 69.923 zł od przychodów ze źródeł nieujawnionych przy przyjęciu podstawy opodatkowania w wysokości 93.231 zł. Według ustaleń organu I instancji, podatnik w 2004 roku poniósł wydatki w kwocie 149.175,69 zł. Na pokrycie tych wydatków organ I instancji przyjął udokumentowane źródła przychodów w łącznej kwocie 55.944,67 zł. Według ustaleń organu I instancji i zgromadzonych w aktach dokumentów, podatnik nie składał zeznań podatkowych, nie pracował w Polsce i nie prowadził w kraju działalności gospodarczej. Rozwód jego małżeństwa orzeczony został przez Sąd Okręgowy w K. wyrokiem z dnia 16 maja 2001r. sygn. I C 612/2000, a w dniu 28 maja 2001r. byli małżonkowie, to jest podatnik i B.B., zawarli w formie aktu notarialnego umowę o podział majątku dorobkowego, według której podatnik otrzymał samochód osobowy marki O., telewizor, kamerę i wieżę oraz spłatę w wysokości 25.000 zł; przedmiotowy samochód podatnik sprzedał w dniu 22 lipca 2001r. za kwotę 30.000 zł. Na mocy wyroku Sądu Rejonowego w J. z dnia 30 stycznia 2003r. sygn. III RC 365/02 - zmienionego wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 16 września 2003r. sygn. III I.Ca 245/2003 - podatnik zobowiązany został do płacenia alimentów na rzecz dwojga małoletnich dzieci w łącznej kwocie 800 zł miesięcznie począwszy od 1 września 2003r. - w miejsce dotychczasowej kwoty 700 zł miesięcznie ustalonej wyrokiem Sądu Okręgowego w K. z dnia 16 maja 2001r. sygn. I C 612/00. Tytułem kosztów własnego zastępstwa procesowego w powyższej sprawie podatnik zapłacił w 2003r. kwotę 250 zł. Według umowy z dnia 1 sierpnia 2003r. zawartej w formie aktu notarialnego podatnik nabył mieszkanie w J. przy ulicy K. 16 za kwotę 58.900 zł zapłaconą w dniu nabycia, poniósł też koszty związane z tym nabyciem w łącznej kwocie 3.420 zł, ponosił też w 2003r. opłaty związane z tym mieszkaniem tj. za czynsz i energię elektryczną. Według umów sporządzonych w zwykłej formie pisemnej w dniu 30 lipca 2003r. podatnik otrzymał: darowiznę w kwocie 9.500 zł od matki K.B. na zakup mieszkania, darowiznę w kwocie 9.500 zł od matki K.B. - celu nie wskazano, darowiznę w kwocie 5.000 zł od brata A.B. - celu nie wskazano. Według danych przekazanych przez Bank Pekao SA I Oddział w J., podatnik w 2003r. wpłacił na lokaty terminowe łącznie kwotę 91.360 zł i w tymże roku dokonał ich likwidacji pobierając kwotę 122.973,94 zł. Ponadto w tymże Banku podatnik posiadał rachunki bieżące oraz rachunek walutowy w Euro; saldo początkowe na eurokoncie na 1 stycznia 2004 roku wynosiło kwotę 460,80 zł, saldo końcowe na 31 grudnia 2004r. wyniosło kwotę 213,13 zł. Natomiast w 2004r. skarżący dokonał wpłat na lokaty terminowe w łącznej kwocie 121.100 zł ; w 2005r. z lokat tych wypłacono łącznie kwotę 122.530,41 zł - jedna z lokat w kwocie 1.100 zł pozostała aktualna. Według deklaracji z 9 maja 2004r., w 20004r. podatnik nabył samochód F. za kwotę 12.000zł; podatek od tej czynności cywilnoprawnej obliczony został przez organ podatkowy w kwocie 322 zł. W toku postępowania podatkowego podatnik przedłożył także umowy darowizny, sporządzone w zwykłej formie pisemnej, na swoją rzecz: z dnia 18 grudnia 2002r. kwoty 9.500 zł od siostry A.S., z dnia 20 grudnia 2002r. w kwocie 9.500 zł od siostry A.S., z dnia 20 grudnia 2002r. w kwocie 9.500 zł od szwagra J.S. Ponadto podatnik przedłożył: umowę z dnia 20 lipca 2001r. o udzieleniu przez niego S. i L. M. pożyczki w kwocie 32.000 zł według której pożyczka ta została udzielona na okres pięciu miesięcy a kwota odsetek ustalona została na kwotę 5.000 zł /do zwrotu kwota 37.000 zł/, umowę z dnia 18 kwietnia 2002r., o udzieleniu przez niego S. i L. M. pożyczki w kwocie 45.000 zł według której pożyczka ta została udzielona na okres do 18 października 2002r., bez odsetek, wyrok Sądu Okręgowego w K. z dnia 13 marca 2003r. sygn. I C 33/03 - zmieniony wyrokiem Sądu Apelacyjnego w R. z dnia 16 października 2003r. sygn. I A Ca 306/03 - według którego zasądzono do A. i S. M. solidarnie na rzecz podatnika kwotę 37.000 zł z ustawowymi odsetkami od dnia 2 stycznia 2003r. postanowienie Sądu Rejonowego w J. z 12 lutego 2003r. sygn. I Co 937/02 o nadaniu klauzuli wykonalności i § 4 aktu notarialnego z 18 kwietnia 2002r. Według zaświadczenia Komornika przy Sądzie Rejonowym w J. z 16 lutego 2007r., w 2004 roku na wniosek skarżącego prowadził on egzekucję przeciwko L. i S. M. na podstawie wymienionych wyżej orzeczeń i przekazał z tego tytułu wierzycielowi - skarżącemu kwotę 55. 697 zł. Podatnik podał także, iż w 2004 r. otrzymał w Grecji od A. i J. S., kwotę 15 000 euro, które przywiózł do Polski w celu zainwestowania tych pieniędzy w Polsce na ich rzecz i pieniądze te wpłacił na lokaty bankowe na własne nazwisko; rozliczenie z tych pieniędzy miało być dokonane częściowo w 2006r. Organ I instancji stanął na stanowisku, iż brak jest podstaw do przyjęcia, że skarżący istotnie dysponował kwotą 15 000 euro od A.J. S., ponieważ wyjaśnienia składane w tej kwestii przez skarżącego a także przez A.J. S. są ogólnikowe, niespójne, niezgodne z zasadami doświadczenia życiowego. Jeśli chodzi o pochodzenie środków 12.000 zł na zakup samochodu F., to w ocenie organu I instancji, skarżący nie uprawdopodobnił i nie udokumentował pochodzenia tych środków z podziału majątku dorobkowego z 2001r. brak jest także podstaw do przyjęcia aby alimenty zasądzone od skarżącego na rzecz jego małoletnich dzieci, były płacone przez K.B. - matkę skarżącego. Po rozpoznaniu odwołania podatnika M.B. od powyższej decyzji, Dyrektor Izby Skarbowej w R. decyzją z dnia 18 lutego 2008r. uchylił w całości decyzję organu I instancji i ustalił podatek w kwocie 62.723 zł przyjmując za podstawę opodatkowania przychód z nieujawnionych źródeł w kwocie 83.631 zł, a jako podstawę rozstrzygnięcia powołał art. 233 § 1 pkt. 2 lit. a, art.122, art.180 § 1, art. 187 § 1, art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 8 poz. 60 z 2005r. z późn. zm.) oraz art. 10 ust.1 pkt. 9, art. 20 ust.1 i 3, art. 30 ust. 1 pkt. 7 powołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W uzasadnieniu tej decyzji organ II instancji podzielił w pełni ustalenia i wnioski organu I instancji odnośnie wielkości wydatków poniesionych przez podatnika w 2004r. Jeśli natomiast chodzi o źródła przychodów podatnika w 2004r., to podzielił także stanowisko, iż brak jest podstaw do przyjęcia aby w 2004 r. podatnik dysponował kwotą 15 000 euro pochodzącą od A. i J. S. Organ II instancji odnośnie tej kwestii wskazał, że twierdzenia skarżącego nie są wiarygodne. Natomiast odmienne stanowisko zajął organ II instancji odnośnie pochodzenia środków na wypłatę alimentów zasądzonych od podatnika i w oparciu o wyjaśnienia podatnika oraz zeznania świadka K. B. przyjął, iż środki te w kwocie 9.600 zł pochodziły od matki podatnika. W konsekwencji organ II instancji zwiększył kwotę przychodów podatnika w 2004r. o powyższą kwotę i wobec powyższego za podstawę opodatkowania przyjął kwotę 83.631,02 zł.