Wyrok NSA z dnia 7 stycznia 2010 r., sygn. II FSK 1217/08

I. Na podstawie art. 14 a § 2 (in fine) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; dalej: O.p.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 r.: składając wniosek (o udzielenie interpretacji) podatnik, płatnik lub inkasent jest obowiązany do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie. Z art. 14 a § 2 i art. 169 § 1 O.p. wynika więc unormowanie, na podstawie którego organ administracji może wezwać wnioskodawcę do doprowadzenia wniosku do stanu wymaganej zgodności z prawem, to jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego oraz własnego stanowiska w sprawie, ale nie ich zmiany lub udowodnienia.

II. W rozumieniu art. 14a § 2 O.p., w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2007 r.: wyczerpująco przedstawiony stan faktyczny, to taki, na podstawie którego można w sposób pewny i nie uzasadniający żadnych przedmiotowych wątpliwości udzielić interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie. Wyczerpująco przedstawione stanowisko wnioskodawcy powinno natomiast wskazywać przepisy prawa, mogące stanowić postawę dochodzonej interpretacji, oraz ocenę ich znaczenia dla wyczerpująco przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędziowie: NSA Grzegorz Borkowski, WSA del. Tomasz Zborzyński, Protokolant Szymon Mackiewicz, po rozpoznaniu w dniu 07 stycznia 2010 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 8 kwietnia 2008 r. sygn. akt I SA/Gd 1008/07 w sprawie ze skargi P. I. S.A. w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 28 września 2007 r. nr [...] w przedmiocie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gdańsku, 2) zasądza od P. I. S.A. w G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w G. kwotę 340 (trzysta czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.