Wyrok NSA z dnia 30 marca 2009 r., sygn. I OSK 1411/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski (spr.) Sędziowie NSA Małgorzata Borowiec del.WSA Maria Werpachowska Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej W. S.-H. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lipca 2008 r. sygn. akt I SA/Wa 596/08 w sprawie ze skargi W. S.-H. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia naukowego 1. uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów na rzecz W. S.-H. kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2008 r., sygn. akt I SA/Wa 596/08, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę W. S.-H. na decyzję Centralnej Komisji do Spraw Stopni i Tytułów z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy nadania stopnia naukowego.

W uzasadnieniu powyższego wyroku Sąd wskazał na następujący stan faktyczny i prawny sprawy: Centralna Komisja Do Spraw Stopni i Tytułów, po rozpoznaniu wniosku W. S.-H. o ponowne rozpatrzenie sprawy, decyzją z dnia [...] września 2007 r., nr [...] utrzymała w mocy swoją decyzję z dnia [...] lutego 2006 r., nr [...] o odmowie zatwierdzenia uchwały Rady Naukowej Instytutu [...] Polskiej Akademii Nauk w Warszawie z dnia [...] października 2004 r. o nadaniu dr W. A. S. - H. stopnia naukowego doktora habilitowanego nauk [...] w zakresie [...].

Centralna Komisja uznała, że jakość rozprawy habilitacyjnej jest niska, a dorobek habilitantki nie ma w pełni charakteru naukowego, jest przy tym bardzo skromny. Zdaniem organu dorobek i rozprawa habilitacyjna nie stanowią więc liczącego się wkładu w rozwój filozofii, a tym samym nie spełniają wymagań ustawowych, w związku z czym nie pozwalają one na ujawnienie się kompetencji naukowo-badawczych W. S.-H. do stopnia naukowego doktora habilitowanego. Podkreślono, że również niewielka liczba artykułów z zakresu [...] o dość rozstrzelonej tematyce nie poprawia wizerunku autorki. Komisja wskazała, że w dorobku habilitantki brak publikacji w językach obcych, zaś sama autorka przedstawia swój dorobek niezbyt rzetelnie. Organ zauważył, że w niemal wszystkich ocenach rozprawy habilitacyjnej nie uznaje się za wystarczające charakterystyki tytułowych pojęć dokonanych przez autorkę.