Wyrok NSA z dnia 23 lipca 2009 r., sygn. I OSK 798/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędziowie Anna Lech NSA Tomasz Zbrojewski Protokolant Barbara Dąbrowska po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych E. N., J. S. i Prezydenta Miasta K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 grudnia 2007 r. sygn. akt II SA/Kr 390/06 w sprawie ze skarg E. N., J. S., W. W.-S., M. R., W. P. i R. R. na decyzję Wojewody Małopolskiego z dnia [...] stycznia 2006 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nieruchomości 1. oddala skargi kasacyjne, 2. zasądza od Gminy Miejskiej K. solidarnie na rzecz W. W.-S., M. R., W. P. i R. R. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z 21 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Kr 390/06 I. odrzucił skargę E. N.; II. oddalił skargę J. S.; III. uchylił zaskarżoną decyzję Wojewody Małopolskiego z [...] stycznia 2006 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości w części, w której utrzymano w mocy decyzję organu I instancji w pkt 2 i 3; IV. orzekł, że zaskarżona decyzja w części, o której mowa w punkcie III wyroku nie może być wykonywana. W uzasadnieniu swego orzeczenia Sąd stwierdził, że w pierwszym rzędzie należało rozważyć, kwestie legitymacji wnoszących skargę. Stronami postępowania o zwrot wywłaszczonej nieruchomości są osoby, które występują z żądaniem zwrotu nieruchomości (byli właściciele lub ich następcy prawni) oraz aktualny właściciel nieruchomości. W orzecznictwie NSA prezentowany jest pogląd, iż status strony w tym postępowaniu mają także osoby, którym przysługują ograniczone prawa rzeczowe do zwracanej nieruchomości bądź uprawnienia o charakterze obligacyjnym jak np. najemcy nieruchomości, (por. uchwała 7 sędziów NSA z 13 października 2003 r., OPS 6/03, ONSA 2004/1/10, wyroki NSA: z 13 marca 2001 r., I SA 2313/99, LEX nr 78955, z 13 marca 2001 r., I SA 2312/99, LEX nr 78956, z 27 czerwca 2001 r., I SA 136/01, LEX nr 78939). Zgodnie z art. 50 § 1 p.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym. W tej sytuacji nie budzi wątpliwości, prawo do skargi W. W., M. R., W. P., R. R. (względnie ich następców). Także nie budzi wątpliwości, prawo do skargi J. S. - dzierżawcy wraz M. N. - nieruchomości objętej zaskarżoną decyzją. Nie można natomiast uznać, aby E. N. miał taką legitymację. Z akt administracyjnych, wynika, że w dniu [...].01.2005 r., zawarta została umowa dzierżawy przedmiotowej nieruchomości pomiędzy Gminą Miejską K., a M. N. i J. S.. Pełnomocnik E. N. na rozprawie przed Sądem w dniu 12.12.2007 r. (k. 133) oświadczył, że nie posiada umowy która wskazywałaby, że E. N. był stroną umowy dzierżawy w chwili wydawania zaskarżonej decyzji. Legitymacji tej, nie może mu stworzyć fakt, że kiedyś był on dzierżawcą przedmiotowej nieruchomości, jak i fakt, że na nieruchomości poczynił nakłady. Okoliczności te mogą świadczyć co najwyżej o jego interesie faktycznym, który jednak nie daje uprawnienia do wniesienia skargi. W konsekwencji uznano, że E. N. nie był uprawnionym do wniesienia skargi, co uzasadnia odrzucenie jego skargi na podstawie art. 58 § 1 p.p.s.a.