Wyrok NSA z dnia 22 października 2009 r., sygn. I OSK 245/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Irena Kamińska (spr.) Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Leszek Kiermaszek Protokolant Tomasz Zieliński po rozpoznaniu w dniu 22 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej T. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 20 listopada 2008 r. sygn. akt III SA/Łd 419/08 w sprawie ze skargi T. L. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Ł. z dnia (...) czerwca 2008 r. nr (...) w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza Policji ze służby oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 20 listopada 2008 r., sygn. akt III SA/Łd 419/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę T. L. na rozkaz personalny Komendanta Wojewódzkiego Policji w Łodzi z dnia (...) czerwca 2008 r., Nr (...) w przedmiocie zwolnienia funkcjonariusza Policji ze służby.

W uzasadnieniu wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, iż zaskarżonym rozkazem personalnym z dnia 12 czerwca 2008 roku Komendant Wojewódzki Policji w Łodzi utrzymał w mocy rozkaz personalny Komendanta Powiatowego Policji w Z. z dnia (...) maja 2008 roku zwalniający sierż. szt. T. L., zawieszonego w czynnościach służbowych od dnia 22 marca 2005 roku, ze służby w Policji z dniem 31 maja 2008 r..

Jako podstawę prawną swojego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał art. 138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 127 § 2 k.p.a.

Z ustalonego przez organy stanu faktycznego sprawy wynika, że w dniu 21 marca 2005 roku prokurator Prokuratury Okręgowej w Ł. przedstawił T. L. zarzut popełnienia przestępstwa umyślnego, ściganego z urzędu polegającego na tym, że działając wspólnie i w porozumieniu z innymi osobami przyjął korzyść majątkową w zamian za poświadczenie nieprawdy co do czasu zdarzenia drogowego , a następnie potwierdził jako autentyczną upozorowaną kolizję drogową. W toku postępowania karnego zarzuty te zostały znacznie rozszerzone i ostatecznie akt oskarżenia zarzucał T. L. , naruszenie dyspozycji art. 286 § 1, art. 298 § 1, art.191 § 2, art. 282 w zw. z art.229 § 3 i w zw. z art. 271 § 3 i w zw. z art. 11 § 2 kodeksu karnego i art. 54 kks.