Wyrok NSA z dnia 8 lipca 2009 r., sygn. II GSK 951/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Kisielewicz Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska Cezary Pryca (spr.) Protokolant Magdalena Sagan po rozpoznaniu w dniu 8 lipca 2009 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej N. O. P. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 13 czerwca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 533/08 w sprawie ze skargi N. O. P. Spółki z o.o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 czerwca 2008 r. sygn. akt VI SA/Wa 533/08 Wojewódzki Sąd Administracyjny w W. oddalił skargę N. O. P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] grudnia 2007 r. w przedmiocie odmowy wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego.

Przedstawiając w uzasadnieniu orzeczenia stan sprawy Sąd I instancji podał, że pismem z dnia 29 stycznia 2007 r. N. O. P. S.A. z siedzibą w W. wystąpiła do Zarządu Dróg Miejskich w W. z wnioskiem o wydanie decyzji zezwalającej na dalsze zajęcie pasa drogowego ul. G. A. w rejonie ul. M., w celu umieszczenia dwustronnego nośnika reklamowego o łącznej powierzchni 36 m2, na okres od 1 kwietnia 2007 r. do 31 października 2008 r.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. Dyrektor ds. Zarządzania Zarządu Dróg Miejskich w W., działając z upoważnienia Prezydenta m. st. W., odmówił skarżącej wydania zezwolenia na zajęcie pasa drogowego w ww. lokalizacji i zakresie. W ocenie organu analiza zgromadzonych dokumentów oraz ustalone w trakcie postępowania okoliczności faktyczne sprawy pozwalały stwierdzić, że kontynuacja zezwolenia na lokalizację przedmiotowej reklamy jest niemożliwa ze względu na zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego w wyniku dekoncentracji kierowców. Wnioskowana reklama adresowana jest do kierujących pojazdami, natomiast pas drogowy ul. G. A., którego dotyczy wniosek pełni ważną rolę w układzie drogowym m. st. W. i charakteryzuje się wysokim natężeniem ruchu kołowego. Organ podkreślił, że wskazane powyżej okoliczności w sposób jednoznaczny przesądzają, iż lokalizacja wnioskowanej reklamy nie może zostać uznana za przypadek szczególnie uzasadniony, a zatem w przedmiotowej sprawie nie zachodzi przesłanka określona w art. 39 ust. 3 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz.U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, dalej u.d.p.), która uzasadniałaby wyrażenie zgody na lokalizację wnioskowanej reklamy.