Wyrok NSA z dnia 3 czerwca 2009 r., sygn. I FSK 478/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA del. Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 727/07 w sprawie ze skargi W. P. H. W. R. L. spółka jawna z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 11 stycznia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, czerwiec, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2002 r. oddala skargę kasacyjną,

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 listopada 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 727/07, którym Sąd po rozpoznaniu skargi "W." Spółka jawna z siedzibą w W. na decyzję Generalnego Inspektora Kontroli Skarbowej z dnia 11 stycznia 2007 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, czerwiec i od września do grudnia 2002 r.

W pierwszej kolejności Sąd I instancji przedstawił stan faktyczny sprawy wskazując, że decyzją z dnia 31 grudnia 2004 r. Dyrektor UKS w W. określił "W." sp. j. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń, czerwiec, październik, listopad i grudzień 2002 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym za wrzesień 2002 r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za te miesiące. Od powyższej decyzji strona nie wniosła odwołania, skutkiem czego stała się ona ostateczna.

Wnioskiem z dnia 31 maja 2006 r. Spółka wystąpiła o stwierdzenie nieważności ww. decyzji Dyrektora UKS. Jako podstawę prawną żądania wskazał art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm., dalej: O.p.) zarzucając rażące naruszenie art. 56 ustawy z dnia 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm., dalej: u.p.t.u.).