Wyrok NSA z dnia 24 lutego 2009 r., sygn. II FSK 1027/07

O zaliczeniu budynku letniskowego do kategorii budynków mieszkalnych decyduje kryterium zaspokajania podstawowych potrzeb mieszkaniowych właściciela i osób mu bliskich.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędziowie NSA Antoni Hanusz, Jan Rudowski (sprawozdawca), Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 października 2006 r. sygn. akt III SA/WA 2147/06 w sprawie ze skargi E. K. i A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 28 kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 20 października 2007 r., sygn. akt III SA/WA 2147/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. K. i A. K. w sprawie ze skargi na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia 28 kwietnia 2006 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2006 r.

Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Decyzją z dnia 9 lutego 2006 r. Wójt Gminy S. ustalił podatnikom wymiar podatku od nieruchomości za 2006 r. w kwocie 745 zł. Za podstawę opodatkowania przyjęto budynek letniskowy o powierzchni 99,14 m2 przy stawce 6,15 zł od m2 powierzchni użytkowej oraz grunty letniskowe o powierzchni 900 m2 przy stawce 0,15 zł powierzchni. Z dokumentacji wynikało, że skarżący ubiegali się o wydanie pozwolenia na budowę domu letniskowego i dlatego do naliczenia podatku przyjęta została stawka podatku dla domów letniskowych.

Od powyższej decyzji podatnicy złożyli odwołanie domagając się jej uchylenia i orzeczenia co do istoty, ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Skarżący wskazali, że w powyższej decyzji stanowiący ich własność budynek położony w miejscowości B., został opodatkowany według stawki jak dla "budynków pozostałych", co jest niezrozumiałe, gdyż w budynku tym mieszkają przez znaczną część roku. Fakt, że posiadają również mieszkanie w W., nie może być podstawą do przyjęcia, że budynek w miejscowości B. nie jest "budynkiem mieszkalnym", o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a/ ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84, z późn. zm.) zw. dalej w skrócie: u.p.o.l.