Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 padziernika 2006 r., sygn. III SA/Wa 2147/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Tarno, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa (spr.), Asesor WSA Hieronim Sęk, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 października 2006 r. sprawy ze skargi E. K., A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości na 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] lutego 2006 r. Wójt Gminy S. ustalił małżonkom E. i A. K.- Skarżącym w rozpatrywanej sprawie, wymiar podatku od nieruchomości za 2006 r. w kwocie 745 zł. Za podstawę opodatkowania przyjęto budynek letniskowy o pow. 99,14 m2 przy stawce 6,15 zł od m2 powierzchni użytkowej - podatek wyniósł 609,71 zł oraz grunty letniskowe o pow. 900 m2 przy stawce 0,15 zł od 1m2 powierzchni - podatek wyniósł 135 zł.

Od powyższej decyzji Skarżący wnieśli odwołanie, w którym domagali się uchylenia zaskarżonej decyzji i orzeczenia co do istoty sprawy, ewentualnie o przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia. W ocenie Skarżących, rozstrzygnięcie organu podatkowego pierwszej instancji jest sprzeczne z prawem. Skarżący wskazali, iż w zaskarżonej decyzji stanowiący ich własność budynek, położony w miejscowości B., został opodatkowany według stawki jak dla "budynków pozostałych", co jest niezrozumiałe, gdyż w budynku tym mieszkają przez znaczną część roku i nie jest on wykorzystywany przez nich jako element rekreacyjno-rozrywkowy, lecz jest miejscem ich zamieszkania, choć nie przez cały rok. Fakt, że posiadają również mieszkanie w W., gdzie przebywają przez nieco większą część roku, nie może być podstawą do przyjęcia, iż budynek ten nie jest "budynkiem mieszkalnym", o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 9, poz. 84, z późn. zm.), powoływanej dalej jako "u.p.o.l.".