Wyrok NSA z dnia 19 maja 2009 r., sygn. I FSK 1533/07

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Jan Zając (sprawozdawca), Sędzia NSA (del.) Grażyna Jarmasz, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 5 maja 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 323/07 w sprawie ze skargi M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 5 grudnia 2006 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku od towarów i usług 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. G. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 5400 zł (słownie: pięć tysięcy czterysta złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 17 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 323/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 5 grudnia 2006 r., Nr [...] w przedmiocie zwrotu nadpłaty w podatku od towarów i usług.

W uzasadnieniu wyroku Sąd opisał dotychczasowy przebieg sprawy. Sąd wskazał, że decyzją z dnia 8 maja 2006 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. po przeprowadzeniu dodatkowej kontroli uznał, iż firma skarżącego spełnia przewidziane prawem wymogi dla zakładów pracy chronionej i postanowił dokonać zwrotu skarżącemu nadpłaty w podatku od towarów i usług za okres od stycznia 2000 r. do sierpnia 2002 r. w kwocie 2.352.474,60 zł wraz z oprocentowaniem od dnia powstania nadpłaty do dnia 5 sierpnia 2002 r. w łącznej kwocie 879.121 zł.

Od powyższej decyzji podatnik wniósł odwołanie wskazując na naruszenie art. 78 § 5 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej: O.p., poprzez błędne przyjęcie, że oprocentowanie nadpłaty przysługuje za okres od dnia jej powstania do dnia 5 sierpnia 2002 r., podczas gdy oprocentowanie owo w istocie przysługuje od dnia powstania nadpłaty do dnia jej zwrotu ze względu na to, że dotychczas nie zmieniono w części aktu normatywnego, którego niezgodność z Konstytucją RP stwierdził Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 25 czerwca 2002 r., sygn. akt K 45/01.