Wyrok NSA z dnia 11 marca 2009 r., sygn. I FSK 1721/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Małgorzata Niezgódka -Medek (sprawozdawca), Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA del. Grażyna Jarmasz, Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. S. A. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 lipca 2007 r. sygn. akt III SA/Gl 201/07 w sprawie ze skargi I. S. A. w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 6 grudnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 5 lipca 2007 r., sygn. akt III SA/Gl 201/07, mocą którego w oparciu o art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwana dalej P.p.s.a. - oddalono skargę I. S. A. w Katowicach na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

W motywach orzeczenia Sąd opisał stan sprawy. Podał, że decyzją z dnia 28 grudnia 2005 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określił Spółce kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w podatku od towarów i usług za kwiecień 2001 r. do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości 0 zł i określił kwotę zobowiązania w wysokości 5 908 zł. Ponadto ustalił dodatkowe zobowiązanie w tym podatku w kwocie 7 579 zł.

Skarżąca w deklaracji VAT-7 za kwiecień 2001 r. zadeklarowała nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kwocie 19 357 zł, którą zwrócono na jej rachunek bankowy w dniu 11 czerwca 2001 r. Rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji wynikało natomiast z faktu ustalenia w toku kontroli podatkowej, że skarżąca zawyżyła nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym o kwotę 13 893,04 zł z uwagi na odliczenie podatku naliczonego w miesiącu wcześniejszym, niż miesiąc otrzymania faktury od P. S. T. T. sp. z o.o., czym naruszyła art. 19 ust. 3 pkt 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) - zwana dalej ustawą o VAT z 1993 r. Skarżąca sprzecznie z art. 7 ust. 1 pkt 2 i art. 20 ustawy o VAT z 1993 r. zaniżyła także wartość sprzedaży zwolnionej o kwotę 1 694 725,67 zł poprzez zakwalifikowanie jako sprzedaży praw majątkowych nie podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług usług pośrednictwa finansowego, polegających między innymi na nabywaniu we własnym imieniu i na własny rachunek obcych wierzytelności i odsprzedawaniu ich. Dodatkowo skarżąca odliczyła podatek naliczony z faktury dokumentującej wydatek nie stanowiący kosztu uzyskania przychodu, wystawionej przez P. S. T. T. sp. z o.o., wbrew art. 25 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT z 1993 r. i przepisom ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm.) - zwana dalej u.p.d.o.p.