Wyrok NSA z dnia 15 stycznia 2009 r., sygn. II FSK 1442/07

Nie jest przesłanką negatywną przeprowadzenia żądanego dowodu założenie o nieprzydatności zeznań świadków w sprawie. Organ podatkowy jak słusznie zauważył pełnomocnik skarżącego, może bowiem nie dać wiary świadkom, ale nie wolno mu dezawuować ich bez przesłuchania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), WSA del. Ludmiła Jajkiewicz, Protokolant Barbara Mróz, po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej L. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 22 lutego 2007 r. sygn. akt I SA/Go 1110/06 w sprawie ze skargi L. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 8 czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 22 lutego 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (sygn. akt I SA/Go 1110/06) oddalił skargę L. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 8 czerwca 2006 r. w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. od dochodów z nieujawnionych źródeł.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji podkreślił, że organ podatkowy przeprowadził wszechstronne postępowanie na okoliczność poniesienia przez małżeństwo C. wydatków w 1999 r. a przy ustaleniu wysokości wydatków nie przekroczył granic swobodnej oceny dowodów. Zaznaczył, że w związku z poniesieniem straty z tytułu prowadzonej przez małżonkę skarżącego M. C. działalności gospodarczej, przy braku zeznania o osiągnięciu przez L. C. jakichkolwiek dochodów za 1999 r. organy podatkowe określiły dochody małżonków we właściwej wysokości tj. z tytułu podatku dochodowego w formie ryczałtu w kwocie 29.157 zł oraz od dochodu nieznajdujacego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu w wysokości 38.876 zł. Wydatki poniesione przez skarżącą w 1999 r. zostały ustalone na podstawie dokumentów z kontroli podatkowej przeprowadzonej u skarżącej, z których wynikało, że w prowadzonej przez nią działalności poniosła stratę w wysokości 68.243,39 zł. Kwota straty została pomniejszona o wartość towarów zapłaconych w roku następnym oraz o kwotę odpisów amortyzacyjnych. Tak więc organ przyjął jako wydatek 1999r. kwotę dofinansowania prowadzonej przez skarżącą działalności gospodarczej w wysokości 67.886,90 zł. Jako wydatki 1999 r. przyjęto również koszty utrzymania domu i rodziny w wysokości 10.037,16 zł, przy czym podstawą ustalenia tej wartości stanowiły dane statystyczne (pomniejszone o koszty użytkowania mieszkania i nośników energii oraz o koszt zakupu niektórych towarów) oraz wydatek związany z opłaceniem składki na ubezpieczenie społeczne w wysokości 5.174,52zł.