Wyrok NSA z dnia 15 września 2009 r., sygn. I FSK 974/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia NSA Barbara Wasilewska (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Tomasz Kolanowski, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 15 września 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. Spółki z o. o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1191/07 w sprawie ze skargi E. Spółki z o. o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2004 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od E. Spółki z o. o. w W. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 zł (słownie: jeden tysiąc osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi kasacyjnej jest wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 18 grudnia 2007 r., sygn. akt I SA/Wr 1191/07, mocą którego w oparciu o art. 151 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) - zwana dalej P.p.s.a. - oddalono skargę E. sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2004 r.

W motywach orzeczenia Sąd przedstawił stan sprawy. Wskazał, że przedmiotowa decyzja utrzymywała w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej, w której określono skarżącej zobowiązanie w podatku od towarów i usług za marzec 2004 r. oraz ustalono dodatkowe zobowiązanie podatkowe za ten miesiąc. Podstawą takiego rozstrzygnięcia był następujący stan faktyczny ustalony przez organ pierwszej instancji: strona od lutego 2004 r. świadczyła usługi dzierżawy magazynu na rzecz "J." sp. z o.o., nie wykazując w rejestrze VAT i w deklaracjach podatkowych obrotu z tego tytułu. W dniu 2 lutego 2004 r. do strony przystąpił nowy wspólnik "M." sp. z o.o., który objął 1140 udziałów pokrywając je wkładem niepieniężnym - aportem obejmującym prawo użytkowania wieczystego gruntu i własność magazynu wydzierżawianego spółce J., a kolejnym aktem notarialnym z tego samego dnia nowy wspólnik przeniósł prawo użytkowania wieczystego przedmiotowego gruntu i własności budynku na rzecz strony, oświadczając, że wydanie przedmiotu umowy nastąpiło, zaś korzyści i ciężary przedmiotu umowy przechodzą na stronę z dniem sporządzenia aktu. W treści pierwotnej umowy dzierżawy obowiązującej także w 2004 r. zawarto postanowienie, że czynsz dzierżawny płatny będzie z góry do 10 dni od dnia doręczenia dzierżawcy faktury VAT dotyczącej czynszu. Czynsz za luty i marzec 2004 r. zafakturowany został przez poprzedniego właściciela "M.". Organ pierwszej instancji uznał na podstawie art. 2 ust. 1, art. 15 ust. 1 ustawy z 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) - zwana dalej ustawą o VAT z 1993 r., że skoro strona od 2 lutego 2004 r. nabyła prawo wieczystego użytkowania i własności magazynu, to jej należał się czynsz za luty i marzec 2004 r. W ocenie organu skoro strona świadczyła usługę dzierżawy, z której przychody jej się należą to w konsekwencji winna je wykazać jako obrót w deklaracjach VAT 7, jako sprzedaż towarów ze stawką 22 %.