Wyrok NSA z dnia 26 listopada 2009 r., sygn. I FSK 1641/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Ryszard Pęk (sprawozdawca), Protokolant Karolina Szulc, po rozpoznaniu w dniu 26 listopada 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej A. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 maja 2008 r., sygn. akt I SA/Łd 157/08 w sprawie ze skargi A. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 10 grudnia 2007 r., nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. kwotę 2400 (słownie: dwa tysiące czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego, 3. przyznaje od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi adwokatowi J. K., prowadzącemu Kancelarię Adwokacką w Ł. przy ul. P. [...], kwotę 2928 (słownie: dwa tysiące dziewięćset dwadzieścia osiem) złotych, w tym 528 (słownie: pięćset dwadzieścia osiem) złotych tytułem podatku od towarów i usług jako kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 maja 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę A. T. (zwany dalej: skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 10 grudnia 2007 r., (nr [...]), utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego Ł. z dnia 24 kwietnia 2007r., (nr [...]), określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2002 r.

Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

Zgodnie z ustaleniami dokonanymi w toku kontroli w zakresie rozliczenia podatku od towarów i usług za 2002 r., skarżący nabywał samochody, a następnie zamieszczał oferty ich sprzedaży w prasie, wystawiał samochody na giełdzie lub do komisu. W ocenie organów podatkowych obu instancji liczba transakcji kupna-sprzedaży dokonanych w 2002 r. i krótki okres posiadania samochodów wskazywały na to, że skarżący nabywał je celem ich dalszej odsprzedaży. Ponadto kontrola w zakresie podatku od towarów i usług za 2001 r. wykazała, że z tytułu sprzedaży samochodów osobowych (w ilości 8 sztuk) skarżący osiągnął wartość sprzedaży w wysokości 52.900 zł, co oznaczało, z uwagi na treść art. 14 ust. 6 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT", że przekroczył kwotę uprawniającą do zwolnienia od podatku od towarów i usług. W rezultacie przyjęto, że skarżący miał obowiązek dokonać zgłoszenia rejestracyjnego i wykonywać obowiązki czynnego podatnika wynikające z ustawy o VAT. Powołując się na treść art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT organy podatkowe podkreśliły, że czynności związane ze sprzedażą samochodów skarżący dokonywał wielokrotnie i że taki zamiar powziął już w chwili dokonania ich po raz pierwszy. Świadczyła o tym ilość samochodów sprzedanych w roku 2002 (10 sztuk)oraz w roku 2001 r. (8 sztuk). Zwróciły uwagę na to, że w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. ustawodawca nie zawęził podmiotowego zakresu opodatkowania tylko do działalności gospodarczej i że podatek od towarów i usług dotyczył wykonywania czynności wymienionych w art. 2 tej ustawy, a brzmienie omawianego przepisu nie wskazywało na to, aby obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług łączył się z dopełnieniem formalności co do zgłoszenia prowadzenia działalności gospodarczej. Według organów podatkowych wykonywanie czynności opodatkowanych skarżący rozpoczął w dniu dokonania pierwszej sprzedaży, tj. 6 marca 2001 r., wobec czego kwota sprzedaży, do przekroczenia której miał prawo korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży, wynosiła 32.821,04 zł. W 2001 r. skarżący uzyskał wartość sprzedaży w kwocie 51.300 zł. i tym samym przekroczył wartość sprzedaży towarów zwolnioną od podatku (przekroczenie nastąpiło w dniu 9 października 2001 r.), o której stanowi art. 14 ust. 6 ustawy o VAT, tj. przewidywaną wartość sprzedaży towarów nieprzekraczającą w proporcji do okresu prowadzonej sprzedaży kwoty w złotych, odpowiadającą kwocie 10.000 EURO. Organy podatkowe dodatkowo wyjaśniły, że do dokładnego określenia powyższej kwoty w złotych polskich na każdy rok został zobligowany Minister Finansów, który w drodze rozporządzenia z dnia 7 grudnia 2000 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 115, poz. 1202), wskazał kwotę w wysokości 39.800 zł. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. podkreślił ponadto, że postępowanie karne prowadzone w Sądzie Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia nie miało wpływu na realizację obowiązków wynikających z przepisów ustawy o VAT. Skarżący miał bowiem obowiązek znać i stosować obowiązujące go przepisy prawa podatkowego. Ponadto postępowanie karne prowadzone w stosunku do niego nie dotyczyło kwestii prawidłowości opodatkowania sprzedaży samochodów w myśl przepisów ustawy o VAT z 2004 r., lecz zeznania nieprawdy, o którym stanowi art. 233 §1 Kodeksu karnego.