Wyrok NSA z dnia 27 października 2009 r., sygn. II FSK 868/08

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędziowie NSA: Stefan Babiarz (sprawozdawca), . Zbigniew Kmieciak, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 27 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. Z. i T. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 lutego 2008 r. sygn. akt I SA/Sz 505/07 w sprawie ze skargi M. Z. i T. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 25 maja 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. Z. i T. Z. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w S. kwotę 3.600 (trzy tysiące sześćset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 13 lutego 2008 r., sygn. akt I SA/Sz 505/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę M. i T. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 25 maja 2007 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.

Ze stanu sprawy przyjętego przez Sąd pierwszej instancji wynika, że Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w S. decyzją z dnia 13 listopada 2006 r. określił skarżącym zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 278.072 zł. W wyniku kontroli rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. stwierdzono, że T. Z. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zawyżył koszty uzyskania przychodu, głównie w następstwie nieprawidłowo dokonywanych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych. Środki te (budynki i budowle) wytworzone zostały przez podatników we własnym zakresie na cudzym gruncie dzierżawionym od Miasta S. na podstawie umowy zawartej w dniu 17 lutego 1990 r.

Rozpoznając odwołanie od tej decyzji Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia 25 maja 2007 r. częściowo je uwzględnił i uchyliwszy decyzję organu pierwszej instancji określił zobowiązanie podatkowe małżonków w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 269.144 zł, Zmniejszenie wymiaru podatku było wynikiem podwyższenia stawki z Wykazu (2,5 %) o współczynnik 1,2 dla budynków i budowli (poz. 1, 2, 3, 33) używanych w warunkach pogorszonych. Poza tym organ odwoławczy podzielił w całości stanowisko organu pierwszej instancji uznając, że odpowiada prawu oraz ustalonym faktom.