Wyrok NSA z dnia 9 października 2009 r., sygn. II FSK 66/09

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Grzegorz Borkowski (sprawozdawca), Sędziowie NSA Jacek Brolik, Jan Rudowski, Protokolant Joanna Drapczyńska, po rozpoznaniu w dniu 9 października 2009 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. B. M. S.A. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 2 października 2008 r. sygn. akt I SA/Ke 182/08 w sprawie ze skargi E. B. M. S.A. w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 14 marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2000 r. uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Kielcach.

Uzasadnienie

I. Stan sprawy przedstawiał się następująco:

1. Dyrektor Izby Skarbowej w K. decyzją z dnia 14 marca 2008 r., po rozpoznaniu odwołania E. S. A. w W. uchylił decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. określającą spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000r. i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia Dyrektorowi Urzędu Kontroli Skarbowej w W..

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że postanowieniem z dnia 16 lipca 2004r. Generalny Inspektor Kontroli Skarbowej wszczął postępowanie kontrolne w przedmiotowej sprawie. W wyniku tej kontroli Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. wydał decyzję o wysokości podatku.

Dyrektor Izby Skarbowej wziął pod uwagę okoliczność, że od dnia 7 kwietnia 2005 r. Spółka przeniosła siedzibę z K. do W.. Ponadto powołał się na wyroki Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z dnia 12 grudnia 2007r. sygn. akt I SA/Ke 458/07 oraz I SA/Ke 394/07 w sprawie ze skarg Spółki na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w K. w przedmiocie podatku od towarów i usług, który był również objęty kontrolą na podstawie w.w. upoważnienia GIKS. W ocenie organu, stan prawny obowiązujący w dacie wszczęcia postępowania w niniejszej sprawie wskazuje, że nie było podstaw faktycznych i prawnych do uruchomienia przez GIKS w stosunku do Spółki przedmiotowego postępowania kontrolnego i wydania upoważnienia inspektorom do przeprowadzenia kontroli. Skoro niedopuszczalnym było zainicjowanie tego trybu kontroli przez GIKS, to nie mógł również tego postępowania zakończyć Dyrektor UKS. Organ powołując się na treść art. 13a ustawy o kontroli skarbowej wyjaśnił, że z dniem wprowadzenia powołanego przepisu, tj. z dniem 1 września 2003r., wyłączono możliwość prowadzenia przez organy kontroli skarbowej kontroli tzw. "dużych podatników", tj. podmiotów, wobec których na podstawie art. 5 ust. 9c ustawy o urzędach i izbach skarbowych, nastąpiła zmiana właściwości naczelnika urzędu skarbowego na właściwego wyłącznie w zakresie określonych kategorii podatników. Jednocześnie przepis art. 10 ust.2 pkt 7 (in fine) ustawy o kontroli skarbowej przewidywał szczególny tryb uruchamiania postępowania kontrolnego wobec "dużych podatników", i organem uprawnionym do wszczęcia i upoważnienia inspektorów i pracowników w urzędach kontroli skarbowej do przeprowadzania czynności kontrolnych był GIKS, a nie Dyrektor UKS.