Wyrok NSA z dnia 6 marca 2008 r., sygn. II FSK 64/07

W treści potwierdzenia odbioru zawarto błędne adnotacje, niezgodne z rzeczywistym stanem rzeczy. Listonosz na potwierdzeniu odbioru odnotował bowiem umieszczenie zawiadomienia na drzwiach mieszkania, mimo że w konkretnym przypadku nie było to możliwe. Wobec tego istnieją wątpliwości, czy takie powiadomienie zostało adresatowi pisma w ogóle pozostawione, zwłaszcza, że strona skarżąca podczas całego postępowania utrzymuje, że nie otrzymała ani decyzji, ani zawiadomienia o pozostawieniu przesyłki w urzędzie pocztowym. Wskazanie czynności podjętych przez doręczyciela z jednoczesnym błędnym potwierdzeniem tych faktów jego podpisem nie może wywoływać skutków prawnych. Jeżeli nie można ustalić w sposób pewny, czy przesyłkę doręczono i gdzie umieszczono zawiadomienie o tym dla strony skarżącej, a przede wszystkim nie można ustalić, czy takie zawiadomienie w ogóle pozostawiono, gdyż zwrotne poświadczenie odbioru pisma adresowanego do strony skarżącej zostało błędnie wypełnione, doręczenie w trybie art. 150 O.p. należy uznać za niedokonane. W takim wypadku datą doręczenia pisma adresatom jest dzień, w którym doręczono im prawidłowo pismo zawierające decyzję organu I instancji.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 września 2006 r. o sygn. I SA/Gl 1075/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę I.Z. i T.Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 27 października 2003 r. o nr <...> w przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji Urzędu Skarbowego w B. z dnia 9 listopada 2001 r. o nr <...> w sprawie określenia wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r.

1.2. Uzasadniając wyrok, przedstawiono przebieg postępowania, a następnie stwierdzono, że zgodnie z art. 190 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) zwanej dalej P.p.s.a., WSA w Gliwicach, któremu sprawa została przekazana, związany jest wykładnią prawa dokonaną w tej sprawie przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 marca 2006 r. o sygn. II FSK 431/05. Wykładnia prawa, to ustalenie znaczenia przepisów prawa mających zastosowanie w danej sprawie. Pojęcie to nie obejmuje ocen dotyczących stanu faktycznego sprawy.