Wyrok NSA z dnia 24 kwietnia 2008 r., sygn. I OSK 769/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig - Maciszewska Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Jerzy Krupiński (spr.) Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 24 kwietnia 2008r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej H. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 marca 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 2189/06 w sprawie ze skargi H. Ł. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji o przydziale osobnej kwatery stałej 1. oddala skargę kasacyjną 2. odstępuje od obciążenia skarżącego H. Ł. kosztami postępowania kasacyjnego na rzecz Ministra Obrony Narodowej

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 marca 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 2189/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę H. Ł. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Prezesa Wojskowej Agencji Mieszkaniowej z dnia [...], stwierdzającą nieważność decyzji - imiennego nakazu przydziału osobnej kwatery stałej nr [...] z dnia [...], wydanej przez szefa Garnizonowej Administracji Mieszkań (GAM) nr [...] W. - W.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy:

Decyzją z dnia [...] lutego 1965 r. H. Ł. otrzymał pomoc z funduszu mieszkaniowego Ministerstwa Obrony Narodowej (MON), dodatkową ulgę w formie zwrotnej, z przeznaczeniem na uzupełnienie wkładu mieszkaniowego i spłatę bieżących należności na uzyskane mieszkanie spółdzielcze w W. Decyzją z [...] lutego 1967 r. pomoc ta została zamieniona na pomoc bezzwrotną. Następnie po przeprowadzonym rozwodzie otrzymał on w ramach rozkwaterowania lokal przy ul. [...], a jego żona przy ul. [...] w W. W dniu [...] września 1972 r. skarżący otrzymał zgodę na przyznanie osobnej kwatery stałej. Imiennym nakazem z dnia [...] listopada 1973 r. Szef Garnizonowej Administracji Mieszkań nr [...] W. - W. przydzielił skarżącemu osobną kwaterę stałą przy ul. [...] w W. Nakaz ten wydano na podstawie ustawy z 31 stycznia 1961 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych (Dz. U. Nr 6, poz. 38 ze zm.). Organ (Prezes WAM) ustalił, że pomoc finansowa z funduszu mieszkaniowego MON została udzielona skarżącemu także na podstawie ustawy z 31 stycznia 1961 r. o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych. Art. 36 ust. 1 tej ustawy w brzmieniu obowiązującym w dniu wydania nakazu z dnia [...] listopada 1973 r. stanowił, że żołnierz zawodowy tracił prawo do osobnej kwatery stałej w przypadku posiadania lub uzyskania w miejscowości, w której pełnił służbę, mieszkania w trybie przewidzianym w przepisach o pomocy Państwa dla budownictwa mieszkaniowego ze środków własnych ludności. Organ podkreślił też, że skarżący otrzymał pomoc finansową z funduszu mieszkaniowego - przyznano mu dodatkową ulgę w formie bezzwrotnej na uzyskanie lokalu przy ul. [...] oraz na spłatę kredytu. Uzyskał więc i pomoc finansową, i lokal przy ul [...]. Zdaniem organu w ten sposób zrealizował swoje prawo do kwatery. Tym samym w Garnizonie W. nie mógł ubiegać się o kolejną kwaterę stałą. Stąd też przydzielenie mu kwatery przy ul. [...] w W. rażąco naruszało art. 36 ust. 1 ustawy z 1961 r. Prezes WAM podkreślił, że organy wojskowe miały świadomość bezprawności przyznania skarżącemu kwatery [...], ale mimo tego kwaterę tę przyznały. W konkluzji organ stwierdził, że nakaz z 1973 r. rażąco naruszał prawo w rozumieniu art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.