Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 4 czerwca 2008 r., sygn. I OSK 920/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Kacprzak Sędziowie NSA Marek Stojanowski NSA Roman Ciąglewicz (spr.) Protokolant Edyta Pawlak po rozpoznaniu w dniu 4 czerwca2008 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2007 r. sygn. akt II SA/Wa 2325/06 w sprawie ze skargi M. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji w sprawie zwolnienia ze służby oddala skargę kasacyjną

 

UZASADNIENIE

Uzasadnienie.

Wyrokiem z dnia 22 lutego 2007 r., sygn. akt II SA/Wa 2325/06, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...], nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w O., z dnia [...], nr [...], odmawiającą uchylenia rozkazu personalnego o zwolnieniu ze służby.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.

W dniu [...] stycznia 2006 r. M. P. skierował do Komendanta Powiatowego Policji w B. raport o natychmiastowe zwolnienie ze służby. W dniu [...] kwietnia 2006 r. M. P. złożył kolejny raport, w którym oświadczył, że cofa raport zawierający żądanie zwolnienia ze służby. Rozkazem personalnym z dnia [...], nr [...], Komendant Powiatowy Policji w B., na podstawie art. 41 ust.3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz.58 ze zm.), zwolnił M. P. ze służby w Policji z dniem [...]. W uzasadnieniu Komendant stwierdził, że nie ma obowiązku uwzględniania oświadczenia woli o cofnięciu raportu o zwolnieniu, gdyż doszło ono do wiadomości organu bez zachowania warunku, o którym mowa w art. 61 § 1 Kodeksu cywilnego. Rozkazem personalnym z dnia [...], nr [...], Komendant Wojewódzki Policji w O. zmienił zaskarżony rozkaz w części dotyczącej daty zwolnienia oraz prawa do nagrody rocznej za 2006 r., w pozostałej części utrzymując w mocy zaskarżony rozkaz. Raportem z dnia 12 czerwca 2006 r. skarżący zwrócił się do Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. o cofnięcie zwolnienia ze służby. Wezwany do wyjaśnienia charakteru złożonego raportu skarżący, pismem z dnia 5 lipca 2006 r., poinformował, że jest to wniosek o uchylenie rozkazów personalnych o zwolnieniu ze służby, złożony w trybie art. 155 K.p.a. Decyzją z dnia [...], nr [...], Komendant Wojewódzki Policji w O., stosując art. 155 K.p.a., odmówił M. P. uchylenia rozkazów personalnych o zwolnieniu ze służby. Organ stwierdził brak przesłanek zmiany decyzji i argumentował, że rozstrzygnięcie przeciwne zmierzałoby do obejścia przepisów o nawiązaniu stosunku służbowego. Decyzją z dnia [...], nr [...], Komendant Główny Policji utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy ocenił, że raport o zwolnieniu ze służby i o cofnięciu tego raportu są oświadczeniami woli, o których mowa w przepisach Kodeksu cywilnego. Zdaniem Komendanta, nie zachodzi słuszny interes strony, gdyż strona zmierza do ponownego przyjęcia do służby, z pominięciem obowiązujących procedur. Wskazał na toczące się przeciwko byłemu funkcjonariuszowi postępowanie karne, które w świetle art. 25 ust.1 ustawy o Policji poddaje w wątpliwość nieposzlakowaną opinię, jaką powinna posiadać osoba ubiegająca się o przyjęcie do służby w Policji. To wskazuje na brak interesu społecznego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00