Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2008 r., sygn. I GSK 452/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edward Kierejczyk Sędziowie NSA Andrzej Kuba (spr.) Cezary Pryca Protokolant Anna Tomaka-Magdoń po rozpoznaniu w dniu 7 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej W. Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 29 listopada 2006 r. sygn. akt III SA/Gd 512/06 w sprawie ze skargi W. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie uznania zgłoszenia celnego za nieprawidłowe oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 29 listopada 2006 r., sygn. akt III SA/Gd 512/06 oddalił skargę W. Spółki z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w G. z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzje organu pierwszej instancji o uznaniu zgłoszeń celnych za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej oraz kwoty wynikającej z długu celnego.

Sąd oparł swoje ustalenia na następującym stanie faktycznym:

Na podstawie zgłoszeń celnych: z dnia [...] czerwca 2001 r. nr [...] i nr [...] oraz z dnia [...] czerwca 2001 r. nr [...] i nr [...] Spółka W. zgłosiła do procedury dopuszczenia do obrotu na polskim obszarze celnym leki sprowadzone z A.. Wartość celna sprowadzonych towarów została zadeklarowana w oparciu o załączone do zgłoszeń celnych faktury handlowe wystawione przez eksportera - W. W. E. GmbH z A..

Naczelnik Urzędu Celnego w G. decyzjami z dnia [...] marca 2004 r. uznał powyższe zgłoszenia celne za nieprawidłowe w części dotyczącej wartości celnej i orzekając w tym zakresie określił tę wartość w wysokości obniżonej o wartość dodatku motywacyjnego udzielonego przez eksportera.

Dyrektor Izby Celnej w G. decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. utrzymał decyzje organu pierwszej instancji w mocy. W uzasadnieniu wskazał m. in., że w wyniku kontroli celnej przeprowadzonej w siedzibie Spółki ustalono, że Spółka dokonywała zakupu leków od a. spółki W. W. E. GmbH z A., z którą współpracowała na podstawie umów dystrybucyjnych określających warunki współpracy w zakresie promocji oraz sprzedaży wyrobów farmaceutycznych. Zgodnie z zapisami zawartymi w tych umowach kontrahent zagraniczny mógł przyznać Spółce dodatek motywacyjny, którego wysokość miała być wyrażona procentowo i zależeć od kwartalnych wyników sprzedaży farmaceutyków w Polsce. Kwoty ogólne dodatków motywacyjnych zostały określone w notach kredytowych z podana na nich informacją, jakich okresów dotyczą. Noty te wystawiane były okresowo jako procent od wysokości sprzedaży krajowej za dany kwartał, stąd też nie odnoszą się wprost do konkretnych faktur handlowych za importowane leki. Organ odwoławczy podzielił stanowisko organu pierwszej instancji, że otrzymany przez Spółkę dodatek motywacyjny był czynnikiem obniżającym wartość transakcyjną towaru.