Wyrok NSA z dnia 16 stycznia 2008 r., sygn. II GSK 316/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Kacprzak Sędziowie NSA Małgorzata Korycińska Andrzej Kuba (spr.) Protokolant Konrad Piasecki po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 2008 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 7 maja 2007 r. sygn. akt VI SA/Wa 1967/06 w sprawie ze skargi G. O. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia wyniku egzaminu radcowskiego 1. oddala skargę kasacyjną 2. oddala wniosek Skarżącego o zasądzenie kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Uchwałą nr [...] z dnia [...] maja 2006 r. Komisja Egzaminacyjna działająca na obszarze Okręgowej Izby Radców Prawnych w P. ustaliła, że G. O. otrzymał z pisemnego egzaminu 67,50 punktu i uzyskał negatywny wynik egzaminu. Komisja wskazała, że pozytywny wynik egzaminu pisemnego otrzymuje zdający, który uzyskał co najmniej 80 punktów.

Od uchwały tej G. O. odwołał się do Ministra Sprawiedliwości, wnosząc o zmianę ilości przyznanych punktów i dopuszczenie go do części ustnej egzaminu radcowskiego.

W piśmie z dnia [...] lipca 2006 r., nr [...] (podpisanym przez podsekretarza stanu K. J.) Minister Sprawiedliwości zawiadomił G. O. o nieuwzględnieniu odwołania i wskazał m.in., że kontrola prawidłowości wyniku egzaminu ma charakter formalny, co oznacza, że organ nie może dokonywać ustaleń faktycznych i wykonywać uprawnień przysługujących wyłącznie Komisji, polegających na sprawdzaniu prac pisemnych. Zdaniem organu, w niniejszej sprawie egzamin został przeprowadzony w trybie zgodnym z wymogami ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (tj.: Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059 ze zm.) i rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 grudnia 2005 r. w sprawie powoływania komisji egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej i odwoływania jej członków oraz szczegółowego trybu i sposobu przeprowadzania egzaminu konkursowego radcowskiego (Dz. U. Nr 258, poz. 2164 ze zm.). Pismo nie zawierało pouczenia o możliwości zaskarżenia do sądu administracyjnego.