Wyrok NSA z dnia 13 lutego 2008 r., sygn. II FSK 1720/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Andrzej Grzelak, Sędziowie NSA Grzegorz Borkowski, Włodzimierz Kubiak (sprawozdawca), Protokolant Honorata Klósek, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Z. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 27 lipca 2006 r. sygn. akt III SA/Wa 1053/06 w sprawie ze skargi Z. C. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 stycznia 2006r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. i 2004 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Z. C. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 1800 (jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 lipca 2006 r., sygn. akt III SA/Wa 1053/06 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi Z. C. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 13 stycznia 2006 r. w przedmiocie stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 i 2004 r.

W uzasadnieniu orzeczenia podano, że zaskarżonymi decyzjami organ odwoławczy utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego W. Ś. z dnia 10 października 2005 r. w sprawie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za lata 2003 - 2004.

Zdaniem organów podatkowych, skarżącemu - wbrew jego twierdzeniom - nie przysługiwało zwolnienie od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80, poz. 350 ze zm.). W badanym okresie ze zwolnienia przewidzianego w powołanym przepisie mogli bowiem korzystać podatnicy, którzy bezpośrednio realizowali cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy zagranicznej i otrzymali środki pomocowe za pośrednictwem podmiotu uprawnionego do ich rozdzielenia (rozdysponowania).

Z ustaleń faktycznych rozpoznawanej sprawy wynikało zaś, że dysponentem środków pomocowych była Generalna Dyrekcja Budowy Dróg i Autostrad w Polsce (w imieniu Ministerstwa Infrastruktury), która zleciła firmie M. M. Ltd realizację usług w zakresie zarządzania i nadzoru wzmocnienia nawierzchni drogi krajowej Gdańsk - Warszawa - Chyżne. Firma M. M. Ltd zawarła z Z. C. umowę, na mocy której skarżący jako "podkonsultant" sprawował nadzór technologiczny nad realizacją remontu.