Wyrok NSA z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. II FSK 208/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Grzegorz Borkowski, Sędzia NSA Jerzy Rypina, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 9 kwietnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. J. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 25 lipca 2006 r. sygn. akt I SA/Gd 781/05 w sprawie ze skargi W. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z dnia 11 sierpnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 25 lipca 2006 r., I SA/Gd 781/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę W. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. z 11 sierpnia 2005 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej.

2. Rozstrzygnięcie to zapadło w następującym, przyjętym przez sąd pierwszej instancji stanie faktycznym: pismem z 3 stycznia 2005 r. W. J. wystąpił do Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego w G. z prośbą o umorzenie zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, naliczonych z tytułu nieujawnionych źródeł dochodu za 1991 rok decyzją z 30 maja 1994 r. Nr [...]. W uzasadnieniu wniosku podatnik wskazał, że pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym z żoną oraz przedstawił wysokość spoczywających na nim miesięcznych obciążeń. Ponadto wyjaśnił, że konieczność korzystania z dwóch telefonów komórkowych podyktowana jest chorobą żony, która zgodnie z orzeczeniem komisji lekarskiej nie może pozostawać bez opieki drugiej osoby. Zaznaczył przy tym, że choroba żony ciągle się pogłębia, co wiąże się z koniecznością ponoszenia znacznych wydatków na jej leczenie. W tej sytuacji - jak wskazał podatnik - nie ma możliwości zakupu okularów i aparatu słuchowego dla siebie. Umorzenie należności podatkowych pozwoliłoby na zgromadzenie środków nie tylko na ten cel, ale również na prawidłowe leczenie żony oraz lepsze odżywianie. Podatnik podkreślił, że przyczyną nieuregulowania omawianego zobowiązania w terminie jest fakt, iż nigdy nie posiadał żadnego majątku i pieniędzy, a decyzja Drugiego Urzędu Skarbowego w G. była dla niego krzywdząca. Nie mógł jednak dowieść swojej niewinności z uwagi na wniesienie skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego z uchybieniem terminu.