Postanowienie NSA z dnia 30 maja 2008 r., sygn. I FSK 917/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Marek Kołaczek Sędziowie sędzia NSA Jan Zając sędzia del. NSA Grażyna Jarmasz (sprawozdawca) Protokolant Marcin Wacławik po rozpoznaniu w dniu 30 maja 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej M. sp. z o. o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 17 lutego 2006 r. sygn. akt I SA/Gd 1581/03 w sprawie ze skargi M. sp. z o. o. w S. na decyzję Dyrektor Izby Skarbowej w G. z dnia 1 grudnia 2003 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiąc kwiecień 1999 r. odrzuca skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 17 lutego 2006r., sygn. akt I SA/Gd 1581/03, Wojewódzki Sad Administracyjny w Gdańsku uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w G. Ośrodek Zamiejscowy w S. z 1 grudnia 2003r., numer [...] wydaną dla Firmy "M." [...] sp. z o.o. w S. / dalej określanej jako Spółka/ w przedmiocie podatku od towarów i usług za kwiecień 1999r.

2. W uzasadnieniu wyroku WSA podał, że decyzją organu odwoławczego podtrzymane zostały ustalenia dokonane przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w G., a dotyczące dwóch kwestii powodujących konieczność wydania decyzji podatkowych.

Pierwsza z nich dotyczyła ustaleń, że Spółka dokonywała sprzedaży materiałów odpadowych A. M. prowadzącemu Usługowy Zakład Ślusarski w S. po znacznie zaniżonych cenach. Wskazywał na to fakt sprzedaży tych odpadów innym podmiotom po cenach zdecydowanie wyższych. Zaś organizacją sprzedaży zarówno dla A. M., jak i tych innych podmiotów, zajmował się K. M. Kierownik Wydziału Gospodarki Materiałowej kontrolowanej Spółki. Odpady nigdy nie były odbierane przez A. M., przez cały czas pozostawały na terenie Spółki i z jej terenu wydawane były podmiotom. K. M. dokonywał sprzedaży "w imieniu" A. M. przy użyciu faktur podpisanych przez niego lub jego żonę.

Organy uznały zatem, że w sprawie miał zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy z 8 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym / Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm./ - dalej zwanej ustawą P.t.u.. Z przepisu tego wynika, że w przypadku, gdy na kupującego zostały nałożone ograniczenia w dysponowaniu lub używaniu towaru, wynikające z umowy, organ podatkowy określa wysokość obrotu na podstawie przeciętnych cen stosowanych w danej miejscowości lub na danym rynku w dniu wykonania świadczenia, jeżeli okaże się, że przypadki te miały wpływ na ustalenie ceny.