Wyrok NSA z dnia 7 października 2008 r., sygn. II FSK 1280/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina (sprawozdawca), Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia WSA del. Sławomir Presnarowicz, Protokolant Janusz Bielski, po rozpoznaniu w dniu 7 października 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 6 marca 2007 r. sygn. akt I SA/Go 1209/06 w sprawie ze skargi P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 4 lipca 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 marca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (sygn. akt I SA/Go 1209/06) oddalił skargę P. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z. z dnia 4 lipca 2006 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji stwierdził, że zasadnie organ podatkowy określając stronie podstawę opodatkowania posłużył się metodą oszacowania wynikającą z art. 23 § 4 Ordynacji podatkowej i określił P. S. zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 87.729,70 zł. Jak wynika bowiem z akt administracyjnych podatnik naruszył warunki uprawniające do korzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania, co w konsekwencji spowodowało konieczność wyliczenia tej podstawy w drodze oszacowania. Sąd wskazuje, że szacowanie podstawy opodatkowania powinno zmierzać, jak wynika wprost z art. 23 § 5 Ordynacji podatkowej, do tego aby ustalona w ten sposób podstawa opodatkowania była zbliżona do tej, jaką by ustalono, gdyby istniały dane niezbędne do jej określenia. Ustalenie podstawy obliczenia podatku w drodze szacunku polega na dokonaniu ustaleń przybliżonych do stanu rzeczywistego, ale nie tożsamego. Dalej Sąd pisze, iż przez rzeczywistą podstawę opodatkowania należy w istocie rozumieć wzorzec obowiązku podatkowego, jaki kształtuje się dla wymiaru na zasadach ogólnych. Szacowanie powinno ten wzorzec odtworzyć, posługując się swoimi procedurami i metodami. Z tego też względu Sąd pierwszej instancji uznał, że dokonany przez organy podatkowe szacunek kosztów działalności jest prawidłowy, bowiem w odniesieniu procentowym do uzyskanego przychodu nie jest on mniejszy od wykazywanych przez skarżącego kosztów działalności w latach następnych, która to działalność rozliczna jest już na zasadach ogólnych.