Wyrok NSA z dnia 19 grudnia 2008 r., sygn. I FSK 1536/07

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krzysztof Stanik, Sędzia NSA Marek Kołaczek (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Jacek Niedzielski, Protokolant Karolina Szulc, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2008 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. F. L. sp. z o.o. w O. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 czerwca 2007 r. sygn. akt III SA/Wa 1738/05 w sprawie ze skargi M. F. L. sp. z o.o. w O. na decyzję Ministra Finansów z dnia 31 marca 2005 r., [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) przyznaje ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie doradcy podatkowemu D. D. kwotę w wysokości 219,60 (dwieście dziewiętnaście złotych sześćdziesiąt groszy), w skład której wchodzi podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 5 czerwca 2007., sygn. akt III SA/Wa 1738/05, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. Spółki z o.o. z siedzibą w O. na decyzję Ministra Finansów z dnia 31 marca 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług.

Z akt sprawy wyłania się następujący przebieg postępowania.

Izba Skarbowa decyzją z dnia 13 marca 2002 r., po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Inspektora Kontroli Skarbowej, określiła obowiązki i uprawnienia skarżącej spółki w zakresie podatku od towarów i usług za miesiące kwiecień, czerwiec i lipiec 1999 r.

Decyzja ta została doręczona byłemu prokurentowi skarżącej spółki A. W. w dniu 27 marca 2002 r. Następnie uprawniony do reprezentowania spółki M. W. wystąpił do organu o doręczenie jemu tej decyzji. Organ doręczył mu kopię decyzji w dniu 4 marca 2003 r.

Pismami z dnia 16 kwietnia i 1 września 2004 r. M. W. wystąpił do Ministra Finansów o stwierdzenie nieważności decyzji Izby Skarbowej w O. z dnia 13 marca 2002 r. We wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji podniesiono, że decyzja ta została dotknięta wadą, o której mowa w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa. Zdaniem M. W. przy wydawaniu decyzji z dnia 13 marca 2002 r. w sposób rażący został naruszony przepis art. 123 § 1 O.p. Izba Skarbowa doręczyła decyzję oraz zawiadomienie o wyznaczeniu terminu do zapoznania się z dowodami zgromadzonymi w sprawie prokurentowi spółki A. W. We wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji podniesiono, że A. W. nie była wówczas upoważniona do reprezentacji skarżącej spółki, gdyż Sąd Rejonowy w O. postanowieniem z dnia 22 sierpnia 2001 r. ogłosił upadłość skarżącej spółki, co na podstawie art. 64 § 2 oporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 czerwca 1934 r. Kodeks handlowy skutkowało wygaśnięciem prokury. Późniejsze umorzenie postępowania upadłościowego postanowieniem z dnia 7 lutego 2002 r. nie spowodowało odnowienia prokury udzielonej A. W., która wygasła wskutek ogłoszenia upadłości. We wniosku podniesiono, że organ rażąco naruszył prawo doręczając pisma w postępowaniu podatkowym na adres siedziby spółki w O. ul. M., gdyż 4 października 2001 r. syndyk masy upadłości spółki złożył do właściwego Urzędu Skarbowego zawiadomienie o zmianie dotychczasowego adresu siedziby spółki.