Wyrok NSA z dnia 04.04.2007, sygn. II FSK 505/06

Podważenie stanu faktycznego sprawy wymaga podniesienia zarzutu naruszenia prawa procesowego

Wyrokiem z dnia 16 listopada 2005 r., sygn. akt I SA/Gd 2246/02 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku oddalił skargę Beaty i Andrzeja L. na decyzję Izby Skarbowej w Gdańsku z dnia 20 września 2002 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1997 r.

W uzasadnieniu orzeczenia podano, że decyzją z dnia 23 października 2001 r. Drugi Urząd Skarbowy w Gdańsku określił skarżącym podatek dochodowy od osób fizycznych za 1997 r., zaległość podatkową oraz odsetki od tej zaległości.

Organ pierwszej instancji zakwestionował prawo skarżących do pomniejszenia dochodu o wartość pięciu ustanowionych przez nich rent w łącznej kwocie 40.000 zł (po 8.000 zł każda).

Po rozpoznaniu odwołania Beaty i Andrzeja L. i przeprowadzeniu przez Drugi Urząd Skarbowy w Gdańsku - na zlecenie organu drugiej instancji -dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów i materiałów w sprawie w zakresie istnienia przyczyn zawarcia kwestionowanych umów rent, izba Skarbowa w Gdańsku decyzją z dnia 20 września 2002 r. uchyliła rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji w części i obniżyła odsetki za zwłokę, w pozostałej zaś części zaskarżoną decyzję utrzymała w mocy.

Organ odwoławczy stwierdził, że sam fakt spełnienia świadczeń przez skarżących, jest niewystarczający do przyjęcia, że pomiędzy stronami zawiązany został stosunek renty w rozumieniu art. 903 Kodeksu cywilnego i art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie istniały bowiem przyczyny prawne ustanowienia rent.

Argumentując swoje stanowisko Izba Skarbowa w Gdańsku wskazała, że renta ustanowiona przez Andrzeja L. na rzecz matki Pelagii L. stanowiła w rzeczywistości alimenty. Powodem wypłaty środków pieniężnych była bowiem trudna sytuacja materialna rentobiorczyni, wynikająca z jej niskich dochodów. Okoliczność tę potwierdzają wyjaśnienia matki skarżącego zawarte w piśmie z dnia 18 sierpnia 2001 r. oraz zeznania skarżących z dnia 21 września 2001 r. i ich twierdzenia zawarte w odwołaniu.