Wyrok NSA z dnia 31.01.2007, sygn. II FSK 199/06

1. Art. 55 ust. 7 u.s.p.k. z uwagi na przedmiot swojej regulacji jest przepisem podatkowym, który jakkolwiek zamieszczony został w akcie prawnym spoza gałęzi prawa podatkowego, to w konsekwencji jest przepisem podlegającym tym samym zasadom wykładni co inne przepisy prawa podatkowego.2. Brak legalnej definicji sprawozdania uprawnia do odwołania się do słownikowego określenia tego pojęcia, tylko takie bowiem odwołanie zapewni realizacje dyrektywy równości opodatkowania i pozostaje w zgodności z zasadami interpretacji prawa podatkowego. Za takim rozumieniem omawianego przepisu przemawia również fakt, że ustawodawca wyznaczył aż dwuletni okres na sporządzenie sprawozdania, wskazując tym samym na rzeczywiste, efektywne wykorzystanie przeznaczonych na działalność charytatywno-opiekuńczą środków. Chodzi więc o sprawozdanie z czegoś co już się zrealizowało w konkretnej formie, a nie o powiadomienie, nawet w formie sprawozdania, o niezrealizowanych intencjach.2a. Sprawozdanie, o którym stanowi art. 55 ust. 7 u.s.p.k. jest dokumentem prywatnym, który nie jest objęty domniemaniem prawdziwości przedstawionych w nim oświadczeń. Z związku z tym, informacje wynikające z wymienionego dokumentu winny być na tyle dokładne, konkretne i sprawdzalne, aby na ich podstawie można było zweryfikować, ustalić i ocenić, że w rzeczywistości dokumentuje on przeznaczenie darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńcza.3. Ciężar dowodowy z mocy art. 122 w związku z art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej obciąża organy podatkowe, chyba że przepisy szczególne bądź inicjatywa samej strony przesuną go na podatnika. Realizacja zasady współdziałania podatnika z organami podatkowymi w dochodzeniu do prawdy obiektywnej ma charakter akcesoryjny, albowiem nie może ona zwolnić organów podatkowych z obowiązku zgromadzenia dowodów dotyczących faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.4. Niedostateczne ustalenie w zakresie stanu faktycznego, uniemożliwia jednoznaczną ocenę czy skarżącym przysługiwało prawo do wyłączenia z podstawy opodatkowania darowizn na rzecz parafii na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. b u.p.d.o.f. do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, czy też w pełnej wysokości po spełnieniu warunków przewidzianych w art. 55 ust, 7 ustawy kościelnej. Bez wątpienia informacje o przeznaczeniu darowizn na cele charytatywno-opiekuńcze nadają się do sprawdzenia za pomocą środków dowodowych przewidzianych w odpowiednich uregulowaniach Ordynacji podatkowej.