Wyrok NSA z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. I OSK 1638/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Wojciech Chróścielewski Sędziowie NSA Joanna Banasiewicz (spr.) Jerzy Solarski Protokolant Michał Zawadzki po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2007r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Województwa M. - Zarząd Dróg Wojewódzkich w K. i Prezydenta Miasta K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 5 maja 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 829/05 w sprawie ze skarg Województwa M. i Prezydenta Miasta K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi kasacyjne

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 5 maja 2006 r., sygn. akt I SA/Wa 829/05 oddalił skargę Województwa Małopolskiego i Prezydenta Miasta K. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok został wydany w następujących okolicznościach sprawy:

Wojewoda K. orzeczeniem z dnia [...] października 1949 r., nr [...] wywłaszczył - na wniosek Centralnego Zarządu Przemysłu Naftowego w K. - na rzecz Skarbu Państwa nieruchomość położoną w K. przy ul. [...] i [...], objętą Iwh [...] I.kat. [...] o powierzchni 1667 m2 i Iwh [...] I.kat 41/4 o powierzchni 1681 m2, stanowiącą własność M. W.-G., A. W.-G. oraz Z. W. Wywłaszczenia dokonano na podstawie przepisów dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. o wywłaszczeniu majątków zajętych na cele użyteczności publicznej w okresie wojny 1939-1945 (Dz. U. Nr 20, poz. 138). Decyzją z dnia [...] lutego 1954 r., nr [...] Odwoławcza Komisja Wywłaszczeniowa przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. utrzymała w mocy powyższe orzeczenie.

Pismem z dnia 14 listopada 1991 r. M. W.-G. i A. W.-G. wystąpiły do Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z wnioskiem o stwierdzenie nieważności ww. orzeczeń wywłaszczeniowych.

Po przeprowadzeniu postępowania nadzorczego Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...], nr [...] stwierdził nieważność orzeczenia z dnia [...] października 1949 r. i wydanej w trybie odwoławczym decyzji z dnia [...] lutego 1954 r. w części dotyczącej przedmiotowej nieruchomości. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ centralny stwierdził, że wywłaszczenie nieruchomości w trybie przepisów dekretu z dnia 7 kwietnia 1948 r. nastąpiło z rażącym naruszeniem prawa, bowiem trudno jest utożsamiać fakt zajmowania przedmiotowej nieruchomości przez okupacyjną policję, a więc jednostkę zajmującą się eksterminacją narodu polskiego, z celem użyteczności publicznej, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt f dekretu, jak również zajmowania przez Armię Radziecką, czyli armię obcego Państwa, z zajęciem na cele wojskowe - art. 2 ust.1 pkt c dekretu. Ponadto wywłaszczona nieruchomość w dacie wejścia w życie ww. dekretu przeznaczona była pod zabudowę mieszkaniową.