Wyrok NSA z dnia 25 lipca 2007 r., sygn. II OSK 1267/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Włodzimierz Ryms ( spr.) Sędziowie Jacek Chlebny Roman Ciąglewicz Protokolant Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2007 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 maja 2006 r. sygn. akt IV SA/Wa 524/05 w sprawie ze skargi Y. D. na decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia utraty posiadania obywatelstwa polskiego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 17 maja 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił decyzję Prezesa Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców z dnia [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] w przedmiocie stwierdzenia utraty posiadania obywatelstwa polskiego.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył następujące okoliczności faktyczne i prawne sprawy.

Decyzją z dnia [...] Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców utrzymał w mocy decyzję Wojewody Dolnośląskiego z dnia [...] w przedmiocie utraty obywatelstwa polskiego przez Y. D. (poprzednio: R. C. D., urodzony 11 maja 1947 r. jako obywatel polski). Organ wskazał, że w dniu 6 lipca 1957 r. rodzice małoletniego skarżącego wystąpili do Rady Państwa z wnioskiem o udzielenie zezwolenia na zmianę obywatelstwa dla siebie i syna. W 1957 r. skarżący wyjechał wraz z rodzicami do Izraela, gdzie nabył obywatelstwo tego państwa. Zdaniem organu drugiej instancji, warunek uzyskania zezwolenia na zmianę obywatelstwa został spełniony, ponieważ ustawa z dnia 8 stycznia 1951 r. o obywatelstwie polskim (Dz. U. Nr 4, poz. 25 ze zm.) nie zawierała regulacji w zakresie trybu i formy wydawania przez Radę Państwa zezwoleń w przedmiocie zmiany obywatelstwa polskiego na obce. W rozpoznawanej sprawie miała zastosowanie uchwała Nr 5/58 Rady Państwa z dnia 23 stycznia 1958 r. w sprawie zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego osobom wyjeżdżającym na pobyt stały do państwa Izrael. Sam fakt spełnienia warunków, przewidzianych w uchwale powodował, że osoby zainteresowane, a do takich zaliczał się skarżący, uzyskiwały zezwolenia na zmianę obywatelstwa polskiego na izraelskie.