Wyrok NSA z dnia 21 marca 2007 r., sygn. II FSK 422/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz, Sędzia WSA del. Małgorzata Długosz - Szyjko, Protokolant Katarzyna Golemba, po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 21 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 326/04 w sprawie ze skargi "F." sp. z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 grudnia 2003r. (...) w przedmiocie określenia straty podatkowej za 2000 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu; 2) zasądza od "F." sp. z o.o. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 430 (czterysta trzydzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 21 grudnia 2005 r. I SA/Wr 326/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 30 grudnia 2003 r. (...) określającą "F." Sp. z o.o. wysokość straty podatkowej za 2000 r.

W uzasadnieniu wyroku, opisując dotychczasowy przebieg postępowania wyjaśniono, że decyzją z dnia 23 września 2003 r. (...) Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił "F." Sp. z o.o. stratę poniesioną przez Spółkę w 2000 r. w wysokości 150.034,98 zł wobec wykazanej w złożonym zeznaniu w wysokości 6.211.067,10 zł. Podstawę faktyczną tej oceny stanowiły ustalenia poczynione w toku kontroli skarbowej, z których wynikało, że Spółka zaniżyła przychody o kwotę 193.952,57 zł stanowiącą równowartość zwróconych do naprawy wyrobów gotowych oraz zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 277.097,55 zł z tytułu wydatków związanych z przewozem sprzedanych mebli firmie "D." w Holandii. Na koszty te składały się odpisy z tytułu amortyzacji dwóch samochodów ciężarowych oraz naczep, eksploatacji bieżącej tych samochodów, delegacji zagranicznych kierowców oraz ich wynagrodzeń. W ocenie organu pierwszej instancji zaliczenie tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów stało w sprzeczności z postanowieniami umowy z dnia 12 grudnia 1998 r. zawartej pomiędzy spółką jako sprzedającym, a firmą "D." jako kupującym. Z postanowień punktu 7 tej umowy /obowiązującej również w 2000 r./ wynikało, że "transport stanowią samochody kryte wynajęte przez kupującego; koszty transportu materiałów do produkcji, zwrotów reklamacyjnych, zwrotów do naprawy, wzorów do produkcji pokrywa strona kupująca; producent może dostarczyć meble kupującemu własnym środkiem transportu". Ponadto w punkcie 9 umowy wskazano, iż koszty ubezpieczenia mebli po załadunku i ich transportu ponosi kupujący. Postanowienia umowy znalazły potwierdzenie w sporządzonych dokumentach zgłoszeń celnych - SAD. W dokumentach tych w przypadku eksportu do firmy "D." dokonywanego własnymi środkami transportu przez Spółkę w poz. 20 "Warunki dostawy" Spółka deklarowała EXW - zakładu "F.". Przy takiej klauzuli koszty transportu na całej trasie dostawy ponosił kupujący. Sprzedający był zobowiązany do pozostawienia towaru do dyspozycji na swoim terenie, bez ponoszenia jakichkolwiek kosztów transportu i załadunku. Odmiennie przedstawiała się sytuacja w przypadku importu materiałów do przerobu. Zgodnie z deklarowana klauzulą warunków dostawy -DDU, sprzedający był zobowiązany do poniesienia wszystkich kosztów związanych z towarem, aż do momentu jego dostarczenia do miejsca przeznaczenia.