Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. II FSK 250/06

Aby skutecznie podnieść naruszenie zasady państwa prawnego, trzeba wykazać, że sąd naruszając określone /ściśle wskazane/ przepisy prawa powszechnie obowiązującego wydał orzeczenie, które z uwagi na skutki, jakie wywołuje, nie da się pogodzić z porządkiem prawnym demokratycznego państwa prawnego.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Edyta Anyżewska, Sędzia del. WSA Sławomir Presnarowicz (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Danuty M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 9 listopada 2005 r. sygn. akt I SA/Op 217/05 w sprawie ze skargi Danuty M. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia 22 marca 2005 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości (zwolnienie przedmiotowe) oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 9 listopada 2005 r., I SA/Op 217/05, oddalił skargę Danuty M. na uchwałę Rady Miejskiej w N. z dnia 22 marca 2005 r. (...) w przedmiocie podatku od nieruchomości /zwolnienie przedmiotowe/.

Z ustaleń stanu faktycznego podanego w zaskarżonym wyroku wynika, że przedmiotem skargi do Sądu administracyjnego I instancji była Uchwała Rady Miejskiej w N. z dnia 22 marca 2005 r. (...) w sprawie zwolnień przedmiotowych od podatku od nieruchomości w ramach pomocy de minimis. Skarżąca powołując art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, zwróciła się z prośbą o stwierdzenie niezgodności z prawem wskazanej wyżej uchwały i dokonanie w niej zmian w taki sposób aby osoby, które podjęły określone prawem działania zmierzające do zwolnień przedmiotowych w podatku od nieruchomości przed jej wejściem w życie, mogły skorzystać z uprawnień z nich wynikających. Obowiązująca bowiem wcześniej Uchwała Rady Miejskiej w N. z dnia 26 kwietnia 2001 r. (...) w sprawie zwolnienia z podatku od nieruchomości przedsiębiorców prowadzących małe i średnie przedsiębiorstwa na terenie gminy N., była zdaniem skarżącej dla niej znacznie korzystniejsza. Takie działanie "nowej uchwały", które powoduje niekorzystne skutki dla sytuacji prawnej podmiotów, stanowi naruszenie szeregu zasad demokratycznego państwa prawnego znajdujących swoje odbicie w Konstytucji RP, a w szczególności zasady ochrony zaufania do Państwa i stanowionego prawa, zasady ochrony i poszanowania praw, niewadliwie nabytych, a także zapewnienia jednostce bezpieczeństwa prawnego i umożliwienia jej planowania przyszłych działań. Skarżąca wskazywała, że uzasadnionym było zastosowanie w nowej uchwale przepisów przejściowych lub co najmniej odpowiedniego vacatio legis, które zapewniałoby możliwość przystosowania się do nowych warunków. Wniesienie skargi poprzedzone zostało przez podatniczkę wezwaniem skierowanym do Rady Miejskiej w N. o usunięcie naruszenia prawa wynikającego z treści par. 8 Uchwały z dnia 22 marca 2005 r. Nie spowodowało ono jednak zmiany treści zaskarżonej Uchwały, zaś odpowiedź w tym względzie doręczona została podatniczce w sposób prawidłowy. Strona przeciwna podnosi, że argumenty skarżącej zawarte w skardze i wcześniej w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa nie zasługują na uwzględnienie, a w związku z tym nie ma podstaw do zmiany kwestionowanego przez skarżącą zapisu par. 8 uchwały (...) z dnia 22 marca 2005 r. Konieczność zmiany treści uchwały spowodowana została przede wszystkim potrzebą dostosowania przepisów do wymogów Unii Europejskiej. Pomoc publiczna udzielana zarówno jako pomoc indywidualna oraz na podstawie programów pomocowych, powinna być udzielana zgodnie z właściwymi przepisami prawa wspólnotowego odnoszącymi się do pomocy publicznej. Również programy pomocowe de minimis podlegają obowiązkowi zgłoszenia Prezesowi Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, który może przedstawić zastrzeżenia, dotyczące przejrzystości zasad udzielania pomocy. Zdaniem strony przeciwnej zapis par. 8 jest zgodny z przepisami prawa dotyczącymi udzielania pomocy publicznej, a stosowanie przepisów dotychczasowej uchwały, sprzecznej z aktami prawa wyższego rzędu, nie jest możliwe.