Wyrok NSA z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. II FSK 262/06

1. Fakt, że przepis art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej /Dz.U. nr 29 poz. 154 ze zm./ przewiduje 2-letni okres dla złożenia sprawozdania z przeznaczenia darowizny świadczy o tym, iż relacja z przeznaczenia darowizny powinna obejmować szczegółowe dane w sprawie faktycznego przeznaczenia, wydatkowania kwot darowizn na wymienioną działalność. Sprawozdanie ma dowodzić zrealizowania celu charytatywno-opiekuńczego, na który przekazano darowiznę, a fakty z tego wynikające powinny być sprawdzalne.

2. Sprawozdanie kościelnej osoby prawnej z przeznaczenia darowizny jest niewątpliwie dowodem, który może mieć przesądzające znaczenie przy rozstrzyganiu o uprawnieniu podatnika do ulgi przewidzianej w art. 55 ust. 7 powołanej ustawy. Jest to, dokument prywatny, który - na podstawie art. 180 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. 2005 nr 8 poz. 60 ze zm./ może stanowić dowód w postępowaniu podatkowym.

Zważyć jednak należy, iż dokument prywatny nie jest wyposażony w domniemanie zgodności z prawdą zawartego w nim oświadczenia, lecz jedynie domniemanie, że osoba, która dokument podpisała złożyła oświadczenie w nim zamieszczone.

Formalna moc dowodowa dokumentu prywatnego nie przesądza tak zwanej mocy materialnej dokumentu, w tym przede wszystkim prawdziwości oświadczenia, które zawiera. Dokument prywatny nie jest sam przez się dowodem rzeczywistego stanu rzeczy

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Edyta Anyżewska (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Sławomir Presnarowicz, Protokolant Justyna Bluszko - Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 14 lutego 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Piotra G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wlkp. z dnia 9 sierpnia 2005 r. sygn. akt I SA/Go 1698/05 w sprawie ze skargi Piotra G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z.-G. z dnia 20 stycznia 2004 r. (...) w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. i wysokości odsetek za zwłokę od niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 rok 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości; 2) oddala skargę w części dotyczącej określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r.; 3) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Z.-G. z dnia 20 stycznia 2004 r. (...) oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Z.-G. z dnia 30 czerwca 2003 r. (...) - w części dotyczącej określenia odsetek za zwłokę od niezapłaconych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r.; 4) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Z.-G. na rzecz Piotra G. kwotę 11.500 (jedenaście tysięcy pięćset) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania sądowego