Wyrok NSA z dnia 17 października 2007 r., sygn. II FSK 1222/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędziowie NSA: Włodzimierz Kubiak, Janusz Ruszyński (sprawozdawca), Protokolant Agnieszka Lipiec, po rozpoznaniu w dniu 17 października 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. S. i G. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 marca 2006 r. sygn. akt I SA/Gl 1470/05 w sprawie ze skargi M. S. i G. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M. S. i G. S. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w K. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego

Uzasadnienie

II FSK 1222/06

U Z A S A D N I E N I E

Wyrokiem z dnia 29 marca 2006 r. w sprawie I SA/Gl 1470/05 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę M. i G. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 30 marca 2005 r. Nr (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2002.

Przedmiotem sporu między podatnikami a organami skarbowymi była dopuszczalność odliczenia wydatków, które w art. 26 a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych określone zostały jako inwestycyjne.

Z ustalonego w sprawie stanu faktycznego wynikało przy tym, że chodziło o wydatki poniesione w związku z budową domu prowadzoną przez skarżących. Przedmiotem zasadniczej różnicy poglądów między stronami był natomiast zarówno charakter wznoszonego obiektu budowlanego, jak i - przynajmniej po części - sposób ustalenia ostatnio wspomnianej cechy. Skutkowało to w konsekwencji rozbieżnością stanowisk co do możliwości uznania, iż w sprawie spełnione zostały wymagania określone w art. 26a ust. 3 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przytaczając treść art. 26a ust. 3 pkt 2 pdf Sąd I instancji stwierdził, że przepis ten mógł znaleźć zastosowanie jedynie wtedy, gdy kumulatywnie spełnione zostały wymienione w nim przesłanki. Określona przezeń ulga inwestycyjna dotyczyła natomiast ściśle określonych wydatków przeznaczonych na skonkretyzowane cele inwestycyjne, które najogólniej polegały na nabyciu albo budowie obiektów budowlanych, bądź ich prawnie wyodrębnionych części, wskazanych poprzez odesłanie do klasyfikacji rodzajowej środków trwałych. Krąg przypadków uzasadniających skorzystania z ulgi inwestycyjnej został przez ustawodawcę ograniczony do zamkniętej listy przypadków, indywidualizowanych poprzez wskazanie grup, podgrup, bądź wyjątkowo fragmentów podgrup wspomnianej klasyfikacji.