Wyrok NSA z dnia 1 czerwca 2007 r., sygn. II FSK 761/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędziowie: NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), WSA del. Barbara Kołodziejczak-Osetek, Protokolant Justyna Nawrocka, po rozpoznaniu w dniu 1 czerwca 2007 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "B." Sp. z o.o. w Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 12 grudnia 2005 r. sygn. akt I SA/Wr 470/04 w sprawie ze skargi "B." Sp. z o.o. w Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 stycznia 2004 r. (...) w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "B." Sp. z o.o. w Ś. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w W. kwotę 2.700 złotych (dwa tysiące siedemset) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 12 grudnia 2005 r., I SA/Wr 470/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił skargę "B." spółki z o.o. z siedzibą w Ś. /dalej: Spółka/ na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 22 stycznia 2004 r., (...), utrzymującą mocy decyzję Urzędu Skarbowego w Ś. z dnia 19 sierpnia 2003 r., (...), określającą Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r.

2. Uzasadniając wyrok, WSA we Wrocławiu przedstawił przyjęte ustalenia faktyczne podając, że ww. decyzją organu pierwszej instancji określono Spółce zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 2000 r. w wysokości 144.337 zł. Wskazano, że zobowiązanie w tym podatku jest zaniżone, a przychody, jak i koszty ich uzyskania są nieprawidłowo przez Spółkę zeznane, gdyż przychód winien wynosić 1.933.142,44 zł /zamiast podanego 2.000.024,43 zł/, co tym samym podwyższyło dochód z kwoty 829,80 zł do kwoty 481.124,51 zł.

3. Odwołując się od tej decyzji, Spółka zarzuciła: /1/ naruszenie prawa materialnego, przez błędną jego wykładnię i niewłaściwe zastosowanie, tj. art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm.; w skrócie: u.p.d.o.p./ oraz art. 120, 129 i 180 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm.; w skrócie: O.p./, poprzez wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów wymienionych w decyzji wydatków; /2/ niezastosowanie art. 12 u.p.d.o.p., art. 6 i art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości /Dz.U. nr 121 poz. 591 ze zm.; w skrócie: u.o.r./, "międzynarodowych oraz krajowych standardów rachunkowości, oficjalnych interpretacji Ministerstwa Finansów"; /3/ nieuwzględnienie wszystkich faktów, w szczególności tych, które działają na korzyść Spółki. Wskazując na powyższe zarzuty Spółka wniosła o zmianę zaskarżonej decyzji oraz "o jej uzupełnienie co do zawieszenia postępowania do czasu rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez Naczelny Sąd Administracyjny, o co występowała z wnioskiem z dnia 31 marca 2003 r."