Wyrok NSA z dnia 26 września 2006 r., sygn. I OSK 182/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Janina Antosiewicz (spr.), Sędziowie NSA Jerzy Bujko,, Małgorzata Pocztarek, Protokolant Iwona Sadownik, po rozpoznaniu w dniu 26 września 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Marka P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 września 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 860/05 w sprawie ze skargi Marka P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 8 lutego 2005 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o mianowaniu na inne stanowisko służbowe oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 9 września 2005 r. II SA/Wa 860/05 oddalił skargę Marka P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 8 lutego 2005 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji o mianowaniu na inne stanowisko służbowe.

W uzasadnieniu wyroku Sąd przytoczył ustalenia organu, z których wynikało, iż Marek P. zwrócił się do Komendanta Głównego Policji o stwierdzenie nieważności rozkazu personalnego (...) Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. z 8 sierpnia 1990 r. o zwolnieniu go ze stanowiska w Milicji Obywatelskiej i mianowaniu na stanowisko w Policji z dniem 31 lipca 1990 r.

Wniosek swój uzasadnił tym, że zajmując stanowisko Szefa Rejonowego Urzędu Spraw Karnych w K. w 1989 r. ze względu na długotrwałą chorobę, konieczność leczenia i rehabilitacji, na własną prośbę został zwolniony z zajmowanego stanowiska i przeniesiony do dyspozycji Szefa WUSW w K. Przewidywano mianowanie go na równoległe stanowisko w Wydziale Inspekcji WUSW. W dniu 31 lipca 1990 r. otrzymał propozycję mianowania na niższe stanowisko, a w razie odmowy przewidywano zwolnienie go ze służby. Zdaniem strony, użyto w stosunku do niego szantażu, gdyż nie przedstawiono mu żadnych powodów obniżenia stanowiska. Obawiając się zwolnienia, wyraził zgodę na mianowanie na niższe stanowisko, z którego został następnie zwolniony, wskutek czego uległa obniżeniu podstawa emerytury. Decyzji z 8 sierpnia 1990 r. strona zarzuciła naruszenie art. 38 ustawy z 6 kwietnia 1990 r. o Policji, który określa w jakich przypadkach można policjanta przenieść na niższe stanowisko służbowe oraz naruszenie art. 84, 86 i 87 Kc.