Wyrok NSA z dnia 27 października 2006 r., sygn. I OSK 1386/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Zbigniew Rausz Sędziowie NSA Janina Antosiewicz Izabella Kulig-Maciszewska (spr.) Protokolant Justyna Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 27 października 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 29 lipca 2005 r. sygn. akt II SA/Go 17/05 w sprawie ze skargi W. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie z dnia [...] nr [...] w przedmiocie kary za przejazd pojazdem ponadnormatywnym oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim wyrokiem z dnia 29 lipca 2005 r. sygn. akt II SA/Go 17/05 uchylił zaskarżoną przez W. W. decyzję Dyrektora Izby Celnej w Rzepinie z dnia [...] nr [...], w przedmiocie kary za przejazd pojazdem ponadnormatywnym.

Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach sprawy:

Dyrektor Urzędu Celnego w [...] decyzją z dnia [...] na podstawie art. 13 ust. 2a i 2b oraz art. 40b ust. 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 71, poz. 838 ze zm.) w związku z art. 64 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. Nr 98, poz. 602 ze zm.) oraz rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 21 grudnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych pojazdów oraz zakresu ich niezbędnego wyposażenia (Dz. U. z 2003 r. Nr 32, poz. 262 ze zm.) obciążył firmę W. W. "I." Transport Drogowy karą pieniężną w wysokości 2 880 zł za przejazd pojazdem nienormatywnym bez zezwolenia. Przejazd ten został - zdaniem organu - stwierdzony w dniu 17 września 2003 r. o godz. 2052, co zostało wykazane w protokole nr 5326/2003.

W odwołaniu od powyższej decyzji "I." Międzynarodowy Transport Drogowy wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i orzeczenie w tym zakresie co do istoty sprawy. Odwołująca się wniosła o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego na okoliczność poprawności uzyskanych wyników nacisków na osie pojazdów, a także wpływu sposobu przejazdu przez wagę na uzyskiwane wyniki. Jednocześnie wniesiono o uwzględnienie przesłanek art. 43 ustawy Prawo przewozowe, co do ewentualnej odpowiedzialności kierowcy-załadowcy za rozmieszczenie ładunku w naczepie. Na wypadek nie uwzględnienia wniosków firma "I." wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji organu I instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.