Wyrok NSA z dnia 23 czerwca 2006 r., sygn. I OSK 568/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA: Małgorzata Jaśkowska (spr.) Sędziowie NSA Irena Kamińska Jolanta Rajewska Protokolant Justyna Nawrocka po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 4 marca 2005 r. sygn. akt SA/Rz 1040/03 w sprawie ze skargi K. S. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania; 2. zasądza od K. S. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu kwotę 280 zł (dwieście osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 4 marca 2005r sygn. akt SA/Rz 1040/03 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie uchylił decyzje Dyrektora Izby Celnej w Przemyślu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej. W uzasadnieniu wskazał, ze postępowanie dowodowe w sprawie nie zostało przeprowadzone zgodnie z wymogami art. 7, 9, 10, 68, 77 § 1 i 80 kpa. Podstawowy i jedyny dowód, na podstawie którego wymierzono karę pieniężną stanowi bowiem jedynie protokół kontroli pojazdu. Protokół ten powinien odpowiadać wymogom, o których mowa w art. 68 § 1 i 2 kpa. Winno więc z niego wynikać, kto, kiedy i gdzie, jakich czynności dokonał, kto i w jakim charakterze był przy tym obecny, co i w jaki sposób w wyniku tych czynności ustalono i jakie uwagi zgłosiły obecne osoby. Zawarty w aktach sprawy protokół kontroli tym warunkom nie odpowiada. Nie wynika z niego, czy kierowca kontrolowanego pojazdu był informowany o wymaganiach związanych z dokonywaniem pomiarów, czy protokół był kierowcy przed podpisaniem odczytany i czy pouczono go o możliwości zgłoszenia uwag. Protokół ten nie zawiera również danych pozwalających sądowi na ocenę prawidłowości przeprowadzonych pomiarów. W świetle zaś znajdującego się w aktach administracyjnych świadectwa legalizacyjnego wydanego przez Naczelnika Obwodowego Urzędu Miar w Przemyślu w dniu 31.01.2002 r. warunkiem ważności tego świadectwa do dnia 31 stycznia 2004 r. jest nieuszkodzenie wagi, nieuszkodzenie umieszczonych na wadze cech i niestwierdzenie, iż błędy wagi przekraczają granice błędów dopuszczalnych. Świadectwo legalizacji odsyła do wymagań i metod sprawdzania prawidłowości wagi przy użyciu której dokonano czynności określonych w przepisach meteorologicznych o wagach samochodowych do ważenia pojazdów w ruchu wprowadzonych zarządzeniem Nr 39 Prezesa GUM z dnia 22 grudnia 2000 r. (Dz. Urz. Miar i Probiernictwa Nr 6, poz. 40). Przepisy te określają warunki dla prawidłowego dokonania czynności. Przed rozpoczęciem ważenia waga winna być włączona do zasilania elektrycznego na czas odpowiadający czasowi nagrzewania, nie krócej niż 10 minut. Kierowca winien być poinformowany o wymaganiach dotyczących przejazdu przez pomost wagi i się do nich stosować. W wypadku wag stacjonarnych informacja winna być uzupełniona znakiem drogowym ustawionym pod wagą, podającym wartość dopuszczalnej prędkości podczas ważenia, prędkości tranzytowej, nakaz jazdy ze stałą prędkością. Samo oznakowanie wagi nie stanowi więc spełnienia wymagań zarządzenia. Zasadniczym źródłem informacji winna być informacja ustna dla kierowcy lub pisemna. Zarządzenie przewiduje też konieczność skasowania wyników poprzedniego ważenia przed przygotowaniem wagi do ważenia pojazdu. Wyniki ważenia winny być widoczne w czasie umożliwiającym ich rejestrację.