Wyrok NSA z dnia 12 maja 2006 r., sygn. I OSK 1130/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ludwik Żukowski (spr.), Sędziowie NSA Małgorzata Pocztarek, Jolanta Rajewska, Protokolant Edyta Pawlak, po rozpoznaniu w dniu 12 maja 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 kwietnia 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 2455/04 w sprawie ze skargi P. P. na orzeczenie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dyscyplinarnego 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2. zasądza od Komendanta Głównego Policji na rzecz skarżącego P. P. kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Orzeczeniem z dnia [...] nr [...] Komendant Główny Policji, po rozpatrzeniu złożonego przez P. P. odwołania, utrzymał w mocy orzeczenie Komendanta Wyższej Szkoły Policji w [...] z dnia [...] nr [...], którym umorzono prowadzone przeciwko P. P. postępowanie dyscyplinarne. Jako podstawę orzeczenia wskazano art. 135n. ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.). W uzasadnieniu orzeczenia stwierdzono, że P. P. został obwiniony o to, że w dniu 5 czerwca 2004 r. w [...], będąc wyznaczony do prowadzenia zajęć dydaktycznych ze słuchaczami Wyższej Szkoły Policji w [...] zaniechał wykonania tej czynności służbowej i udał się - poza służbą - w ramach dodatkowego zatrudnienia, na prowadzone w [...] zajęcia ze studentami Uniwersytetu [...]. Jako usprawiedliwienie nieobecności podczas służby przedstawił zwolnienie lekarskie wydane 7 czerwca 2004 r. Podobnie, w dniu 16 czerwca 2004 r., przebywając na zwolnieniu lekarskim wykonywał pozasłużbowe dodatkowe zatrudnienie na Uniwersytecie. Z tych względów został obwiniony o czyn z art. 132 ust. 1 i 3 pkt 2 ustawy o Policji, tj. o naruszenie dyscypliny służbowej poprzez zaniechanie wykonania czynności służbowej. W związku ze złożeniem przez P. P. w trakcie postępowania dyscyplinarnego wniosku-raportu o zwolnienie ze służby w Policji, Komendant Wyższej Szkoły Policji w [...] rozkazem personalnym z dnia [...] nr [...], uwzględnił prośbę obwinionego, rozwiązując z nim stosunek służbowy z dniem 31 sierpnia 2004 r. Na skutek ustania stosunku służbowego, Komendant Wyższej Szkoły Policji w [...] umorzył postępowanie dyscyplinarne. Skoro obwiniony z datą ustania stosunku służbowego przestał być policjantem, postępowanie dyscyplinarne stało się bezprzedmiotowe. Postępowanie to może być bowiem prowadzone przez służbowego przełożonego tylko względem osoby posiadającej status policjanta.