Wyrok NSA z dnia 20 czerwca 2006 r., sygn. II OSK 886/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Bujko Sędziowie Barbara Adamiak /spr./ Anna Łuczaj Protokolant Agnieszka Majewska po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2006 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 25 listopada 2004 r. sygn. akt V SA/Wa 2208/04 w sprawie ze skargi B. W. na decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej- Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z dnia [...] czerwca 2004r. Nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia przebywania bez wyroku w więzieniu za działalność polityczną uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie

Uzasadnienie

Prezes Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu decyzją z [...] czerwca 2004 r. nr [...], utrzymał w mocy własną decyzję z [...] grudnia 2003 r. nr [...]odmawiającą potwierdzenia przebywania B. W. bez wyroku w więzieniu w K. przy ul. Z. od 1950 r. przez okres 9 miesięcy, a następnie w piwnicach Urzędu Bezpieczeństwa przy ul. B. przez okres 8 miesięcy za działalność polityczną związaną z walką o suwerenność i niepodległość. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że w trakcie prowadzonej przez Instytut Pamięci Narodowej kwerendy nie odnaleziono dokumentów, które potwierdzałyby żądany przez wnioskodawcę okres represji. Wskazał na czynności postępowania dowodowego w celu ustalenia przynależności B. W. do Armii Krajowej. W dniu 8 grudnia 2003 r. do IPN została przekazana decyzja Kierownika Urzędu do spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o pozbawieniu B. W. uprawnień kombatanckich przyznanych z tytułu udziału w walkach z bandami i reakcyjnym podziemiem podczas służby w MO. Na podstawie zgromadzonego w toku postępowania materiału dowodowego Prezes IPN nie uznał, że przyczyną aresztowania B. W. w 1950 r. była jego polityczna czy religijna działalność związana z walką o suwerenność i niepodległość. W ocenie Prezesa IPN nieznajomość zadań jakie były wykonywane, nieznajomość składu i struktury oddziału wreszcie nieposiadanie pseudonimu, wskazują na to, że B. W. nie należał do AK. Wnioskodawca dopiero w piśmie z dnia 17 marca 2004 r. określił swoją działalność w AK jako prowadzenie skrzynki pocztowej pomiędzy członkami AK w sklepie ojca, za co jego ojciec i matka siedzieli w więzieniu. Wnioskodawca nie informował o tym wcześniej; dopiero po wydaniu przez Prezesa IPN niekorzystnej dla niego decyzji nr [...] z dnia [...] grudnia 2003 r. Nieposiadanie przez wnioskodawcę wiedzy o wykonywanych zadaniach podważa w całości jego zeznania o przynależności do AK. Również informacja o prowadzeniu skrzynki pocztowej podana dopiero w postępowaniu odwoławczym czyni ją niewiarygodną. Wnioskodawca w piśmie z dnia 19 maja 2004 r. nie wyjaśnił dlaczego on sam nie został aresztowany za prowadzenie skrzynki pocztowej, aresztowani zostali natomiast rodzice, którzy mu tylko pomagali.