Wyrok NSA z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. I FSK 469/05

Należy uznać zasadność zarzutu naruszenia prawa materialnego, to jest art. 25 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 8 grudnia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./, polegającą na przyjęciu, że uprawnienie podatnika do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu samochodu demonstracyjnego wygasa z chwilą zaistnienia okoliczności zobowiązujących podatnika do zaliczenia takiego samochodu do środków trwałych, pomimo jego dalszego przeznaczenia do odsprzedaży.

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edmund Łój, Sędzia NSA Jan Zając (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Dariusz Dudra, Protokolant Karol Olton, po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej P.U.H. "B." - Bogdana S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 27 grudnia 2004 r., sygn. akt I SA/Gl 593/04 w sprawie ze skargi P.U.H. "B." - Bogdana S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 5 marca 2004 r., (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w K. na rzecz P.U.H. "B." - Bogdana S. kwotę 900 zł /słownie: dziewięćset/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 grudnia 2004 r., I SA/Gl 593/04 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę Bogdana S. P.U.H. "B." na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 5 marca 2004 r., (...) w przedmiocie określenia wysokości podatku od towarów i usług.

Sąd ustalił, że zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w C., którą organ ten określił w podatku od towarów i usług za kwiecień 2000 r. nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym w kwocie "0" zł oraz zobowiązanie w kwocie 5.135 zł.

Sąd zważył, iż w sprawie jest bezspornym, że skarżący prowadzi działalność uprawniającą go do sprzedaży pojazdów samochodowych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W sytuacji więc, gdy podatnik jest dystrybutorem samochodów osobowych i odprzedaż samochodów stanowi przedmiot jego działalności niewątpliwie samochody demonstracyjne do jazd testowych z założenia będą także odsprzedawane. Wówczas, gdy te samochody używane są w okresie krótszym niż rok nie zalicza się ich do środków trwałych i nie polegają ujęciu w ewidencji środków trwałych /par. 11 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - Dz.U. nr 6 poz. 35 ze zm./, lecz traktowane są jako towary, stanowiące składniki majątku i nie podlegają amortyzacji. Tak więc w momencie zakupu przedmiotowego samochodu przez skarżącego był on przeznaczony do odsprzedaży i miał charakter towaru handlowego, ale tylko do czasu dokonania jego wpisu do ewidencji środków trwałych. W oparciu o par. 4 ust. 1-3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych skarżący miał obowiązek wprowadzić ten samochód do ewidencji środków trwałych w pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym upłynął rok jego używania, a następnie skorygować podatek naliczony z tytułu jego zakupu w rozliczeniu za miesiąc, w którym zobligowany był do jego zaliczenia do ewidencji środków trwałych. Tak więc zasadniczym kryterium zaliczenia składników majątku do środków trwałych jest przewidywany okres używania - bez względu na ich wartość.