Wyrok NSA z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. I FSK 260/06

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Adam Bącal Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska - Nowacka Sędzia NSA Juliusz Antosik (sprawozdawca) Protokolant Karol Olton po rozpoznaniu w dniu 21 grudnia 2006 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skarg kasacyjnych "G." Spółki jawnej w K. od wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 1 grudnia 2005 r., sygn. akt I SA/Sz 278/04, I SA/Sz 279/04, I SA/Sz 280/04 w sprawach ze skarg "G." Spółki jawnej w K. na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 16 lutego 2004 r., (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, wrzesień i grudzień 2000 r. 1. uchyla zaskarżone wyroki i sprawy przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania, 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w S. na rzecz "G." Spółki jawnej w K. kwotę 2.860 zł /słownie: dwa tysiące osiemset sześćdziesiąt złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonymi wyrokami z dnia 1 grudnia 2005 r., I SA/Sz 278/04, 279/04 i 280/04, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargi "G." Spółki jawnej w K. na trzy decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 16 lutego 2004 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za lipiec, wrzesień i grudzień 2000 r. /utrzymujące w mocy decyzje Naczelnika (...) Urzędu Skarbowego w K. z 7 listopada 2003 r./.

W uzasadnieniach wyroków Sąd, przedstawiając stan spraw, podał w szczególności, że organ I instancji ustalił, że podatnik w rejestrze zakupów ujął faktury VAT nr 23 z 29 lipca 2000 r., nr 27 z 28 września 2000 r. i nr 39 z 19 grudnia 2000 r. wystawione przez firmę "J." Jarosław L. za montaż urządzeń gastronomicznych i usługi budowlane oraz fakturę nr 34 z 28 grudnia 2000 r. wystawiona przez PHU "T." Marek Ł. za roboty instalacyjne. Organ też ustalił, że J. L. posługiwał się NIP, który został unieważniony decyzją Izby Skarbowej w S. z 15 marca 2000 r., utrzymaną w mocy decyzją Ministra Finansów z 31 lipca 2002 r., jako powtórnie nadany temu samemu podatnikowi przez inny urząd skarbowy. Ponadto J. L. nie złożył informacji o aktualnym miejscu pobytu i o zaprzestaniu działalności gospodarczej, a podawane przez niego adresy działalności i zamieszkania były nieaktualne, w związku z czym było niemożliwe doręczenie mu jakiejkolwiek korespondencji. Również wezwanie wysłane na adres stałego pobytu, podany przez Centralne Biuro Adresowe, nie zostało odebrane przez J. L., zaś z informacji Urzędu Skarbowego w S. wynika, że nie składał on deklaracji w podatku od towarów i usług ani zeznania rocznego w podatku dochodowym. Natomiast w (...) Urzędzie Skarbowym w K. składał w 2000 r. deklaracje VAT-7 tylko za styczeń - marzec, natomiast nie złożył deklaracji za kwiecień - grudzień 2000 r. ani nie dokonał wpłat na poczet podatku. Przytoczone okoliczności wskazują, zdaniem organu I instancji, że zostały spełnione przesłanki zastosowania par. 50 ust. 4 pkt 2 i ust. 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 109 poz. 1245 ze zm./ w związku z art. 23 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, bowiem zebrane dowody wskazują na to, że - mimo braku możliwości sprawdzenia, czy wystawca faktur posiada w swoim zbiorze kopie spornych faktur - istnieją podstawy do przyjęcia, że faktury te nie zostały potwierdzone kopią u sprzedawcy. Odnośnie do faktury nr 34 z 28 grudnia 2000 r. podano, że podatnik o takim NIP, jak wskazany na tej fakturze nie figuruje w bazie danych Urzędu Skarbowego, nie wpłynęły żadne deklaracje i zeznania roczne od tego podmiotu; na wezwania Urzędu wysyłane na adres zamieszkania, potwierdzony przez urząd miejski, podmiot ten nie zgłaszał się; w wyniku czynności kontrolnych ustalono, że pod tym adresem faktycznie mieszka inna osoba.