Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2006 r., sygn. I FSK 921/05

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Edmund Łój, Sędziowie NSA Juliusz Antosik, Aleksandra Wrzesińska-Nowacka (spr.), Protokolant Dariusz Rosiak, po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2006 r. na rozprawie w Wydziale I Izby Finansowej skargi kasacyjnej spółki A [S.A. w Z.] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 marca 2005 r. sygn. akt III SA/Wa 2422/04 w sprawie ze skargi spółki A na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] października 2001 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie podatku od towarów i usług za sierpień 1995 r. 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od spółki A na rzecz Ministra Finansów kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] września 2000 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług [...] Urząd Skarbowy w Zielonej Górze określił spółce A za sierpień 1995 r. prawidłową kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zawyżenia nadwyżki podatku należnego nad naliczonym, wysokość kwoty podatku wynikającej z art. 33 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz.U. Nr ll,poz. 50 z późn.zm., powoływanej dalej jako ustawa o podatku od towarów i usług), zaległość podatkową wraz z odsetkami za zwłokę oraz dodatkowe zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług. W wyniku odwołania od tej decyzji Izba Skarbowa w Zielonej Górze w dniu [...] grudnia 2000 r. utrzymała tę decyzję w mocy.

9 lutego 2001 r. spółka A złożyła do Ministra Finansów wniosek o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Izby Skarbowej w Zielonej Górze z dnia [...] grudnia 2000 r. Zarzuty strony (wynikające z wniosku oraz uzupełniane i zmieniane pismami składanymi w toku postępowania) oparte były na podstawie wskazanej w art. 247 § 1 pkt. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz.U. Nr 137,poz. 926 z późn.zm., powoływanej dalej jako Ordynacja podatkowa ). W ocenie strony decyzja Izby Skarbowej naruszała w sposób rażący art. 33 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, § 1 zarządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 1994 r. w sprawie zaniechania poboru podatku od towarów i usług od zakładów pracy chronionej (M.P. z 1995 r., Nr 2,poz. 27, zwanego dalej zarządzeniem Ministra Finansów z 1994 r.) w zw. z art. 33 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto w ocenie strony doszło do rażącego naruszenia art. 68 § 1 Ordynacji podatkowej z uwagi na przedawnienie zobowiązania podatkowego. Naruszony został także art. 233 § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej poprzez uchylenie tylko w części decyzji organu I instancji i określenie prawidłowej wysokości zobowiązania przez organ odwoławczy . W ten sposób w ocenie strony w obrocie prawnym znalazły się jednocześnie dwie decyzje w tej samej sprawie. Ponadto strona stwierdziła, iż brak było podstaw do naliczania odsetek za zwłokę od nienależnie zwróconej podatniczce nadwyżki podatku należnego nad naliczonym.